درباره من
درود . در صورت نیاز به شماره: 09172618717 تماس بگیرید
ادامه...
کدام وسایل برای برنامه‌های کوهنوردی ضروری هستند؟
کوهنوردی یکی از ورزش‌ها یا از جمله تفریحات است. برای برخی نیز کوهنوردی به عنوان شغل اصلی یا بخش الزامی شغل اصلی است.پیمایش مسیرهای فنی در کوهستان، با استفاده از ابزارهای فنی و درگیر شدن با مسیرهای سنگی و یخی را کوه نوردی می‌نامند. برای صعود مؤثر به کوه‌ها نیاز به ابزارهای متفاوتی است. البته در هر صعود بسته به نوع صعود، منطقه مورد نظر، زمان و فصل اجرای برنامه ممکن است ابزار و تجهیزات متفاوتی مورد استفاده قرار گیرد. در این مطلب وسایل لازم کوهنوردی را از دیدگاه انفرادی و گروهی مورد بررسی قرار داده‌ایم.
لوازم مورد نیاز برای کوهنوردی
وسایل انفرادی
موارد ذکر شده برای وسایل انفرادی می‌توانند برای برنامه‌های بیشتر از یک روز مورد استفاده قرار بگیرند. کوهنوردان با توجه به مدت زمان برنامه و فصل صعود و کوهپیمایی وسایل خود را می‌بندند. مهمترین وسایل یک کوهنورد کفش، کوله و کیسه خواب وی می‌باشند.
- کفش: بهترین نوع کفش برای کوه، پوتین است، به دلیل اینکه مقاوم است، تخت مناسبی دارد و به‌خوبی می‌تواند مراقب مچ پا و خود پا باشد. کفش کوه نه آن‌قدر باید تنگ باشد که ایجاد ناراحتی کند و نه گشاد باشد که باعث تاول شود.رویه آن می‌تواند، هم از جنس طبیعی چرم باشد و هم از جنس مواد مصنوعی. چرم طبیعی بسیار مناسب است، به دلیل اینکه قابل انعطاف است و به خوبی عمل تهویه را انجام می‌دهد. امروزه کمتر از این نوع کفش استفاده می‌کنند ولی چرم هم طرفداران خودش را دارد. پس از هر بار استفاده باید کفش را شست، قالب زد (به ویژه در کفش‌های چرمی) و سپس در هوای آزاد و دمای متعادل خشک کرد و واکس زد تا انعطاف خود را از دست ندهد.
- انواع کوله پشتی: در برنامه‌های یکروزه یا کمتر لازم نیست حتما یک کوله‌پشتی با کلی وسیله با خود حمل کنید. از یک کیف کمری کوچک نیز می‌شود استفاده کرد. در برنامه‌های چند روزه به دلیل اینکه امکان دارد دسترسی به منابع غذایی غیر ممکن باشد، باید یک کوله با خودتان ببرید. کوله کوهپیمایی از جنس پارچه‌های ضدآب و مقاوم ساخته می‌شود. وزن کوله باید به گونه‌ای باشد که به کمر فشار نیاورد و خسته کننده نباشد.اگر بخواهید یک برنامه چند روزه بروید و تمام وسایل کوهپیمایی را با خود ببرید و از آمادگی جسمانی خوبی هم بهره‌مند باشید باید حداکثر حجم کوله‌پشتی‌تان معادل ۲۵ تا ۳۰ لیتر باشد.
- کیسه خواب: کیسه خواب یک جزء مهم و اساسی در کوهنوردی به حساب می‌آید، به دلیل اینکه هم مانع نفوذ رطوبت می‌شود و هم در مقابل سرما از ما مراقبت می‌کند. از همه مهم‌تر اینکه هیچ‌کس از یک خواب راحت در یک کیسه خواب گرم و نرم بدش نمی‌آید.در یک کوهپیمایی یکروزه یا کمتر که زمان رفت و برگشت مشخص است، نیازی به کیسه خواب نیست. در تابستان زیر سایه یک درخت و در زمستان کنار آتش می‌توانیم خواب لذت‌بخش کوتاهی داشته باشیم اما در سفر‌های چند روزه، حتما به یک کیسه خواب نیاز خواهیم داشت. کیسه خواب با ظرفیت‌های یک و دو نفره طراحی می‌شود و در ۲جنس متفاوت پر(قو یا مرغ) و الیاف مصنوعی (پشم شیشه) موجود است.
- پیراهن و شلوار پلار
- کاپشن و شلوار بادگیر
- کت پر یا ویسکوز یک پوش
- انواع کلاه کوهنوردی
- انواع دستکش کوهنوردی
- جوراب کوهنوردی: جوراب علاوه بر اینکه باعث گرم کردن پاها می‌شود، مانع از اصطکاک بین پا و کفش نیز می‌شود که این موضوع بیشتر ویژگی جوراب‌هایی است که از الیاف مصنوعی و پشم درست شده‌اند. بهتر است از جوراب‌های نخی استفاده نکنید چون خیس شده و باعث تاول زدن پا می‌شود.
- عینک کوهنوردی: یک عینک مناسب برای کوه عینکی است که: امواج ماورای بنفش را تا حد زیادی کم کند، اختلاف سطح در دید ایجاد نکند، به درستی روی صورت بنشیند و فیکس شود، در برابر باد و توفان مقاوم باشد، چشم‌ها را در برابر خار و خاشاک یا ذرات یخ محافظت کند و اطرافش پوشیده باشد (برای مناطقی که امکان کولاک در آن وجود دارد).
- باتوم (چوب دست اسکی)
- انواع گتر کوهنوردی
- شنل باران (پانچو)
- زیرانداز (اسفنجی یا بادی)
- کلنگ کوهنوردی
- طناب انفرادی و کارابین
- یخ شکن (کرامپون)
- جعبه کمکهای اولیه
- پتوی نجات
- بطری آب: بطری‌های آب معمولاً از پلاستیک، شیشه یا فلز ساخته شده‌اند. بطری‌های آب در اشکال، رنگها و حجم‌های مختلف در دسترس هستند. بهتر است از بطری‌های فلزی یک لیتری برای برنامه‌های کوهنوردی خود استفاده کنید.
- فلاسک چای
- چراغ قوه (دستی یا پیشانی با باتری اضافی)
- قطب نما
- سوت: در مواقع اضطراری و خطر و برای پیدا کردن همراهان خود باید سوت به همراه داشته باشید. سوت‌های کشیده بدون توپک و غیرفلزی مناسب برای کوهنوردان است.
- خمیر دندان و مسواک
- ظروف غذا
- وسایل دوخت و دوز
- حوله کوچک
- کارت شناسایی
- کبریت و فندک-شمع
- چند برگ روزنامه
- بشقاب، قاشق، لیوان، چاقو، دربازکن کنسرو
- وسایل پاک کننده
- دستمال کاغذی
- دفترچه یادداشت و مداد
نمونه وسایل لازم برای کوهنوردی
وسایل گروهی
برای برنامه‌های کوهنوردی چند روزه به هیچ عنوان تنهایی سفر نکنید مگر اینکه تجربه شما زیاد باشد و قبل از سفر مسیر خود را کاملا با افراد آشنا در جریان بگذارید. بهتر است همیشه با گروه به ارتفاعات بروید و قله‌های مختلف و جاهای بکر را بازدید کنید. بعضی از وسایل زیر را می‌توانید بین همراهان خود تقسیم کنید. برای مثال هر فردی لازم نیست چادر کوهنوردی داشته باشد می‌توان یک چادر ۴ یا ۱۰ نفره تهیه کرد و با دیگران جای خواب را سهیم شد.
- چادر کوهنوردی: چادر یکی از مهمترین وسایل در کوهنوردی، خانه متحرک یک طبیعت‌گرد و یک وسیله گروهی است، زیرا در مقابل گرما، سرما، باران، برف و … از ما به‌خوبی مراقبت می‌کند در انتخاب چادر عوامل متعددی از جمله نوع برنامه .ارتفاع .فصل اجرای برنامه. آب و هوا.تعداد افراد و… اهمیت دارد.به طور کلی چادرها به دو نوع کمپینگ و ارتفاع تقسیم می‌شوند.
- ارتفاع سنج
- صندلی سنگنوردی (هارسن(
- انواع کارابین‌های مورد نیاز لازم
- چراغ روشنایی (گازی)، فانوس شمعی
- کتری، قوری
- چراغ خوراک‌پزی: چراغ خوراک پزی یکی از لوازم بسیار کاربردی برای کوهنوردان خصوصا در فصول سرد سال میباشددر زمستان که دمای هوا در کوهستان غالبا زیر صفر است یک چراغ گازی ایمن کاربردی بسیار دارد. از گرم کردن غذا یا آب کردن یخ و برف و…در زمستان یک کوهنورد با نوشیدن چای داغ گرم شده و با خوردن یک وعده غذای گرم هم اشتهای بهتری خواهد داشت و هم اینکه جذب و هضم غذا راحتتر بوده و کالری کمتری مصرف میکندلذا داشتن یک چراغ خوراک پزی ایمن بسیار کاربرد دارد و برای یک صعود زمستانی فوق العاده مفید است.
- نقشه، کروکی، گزارش برنامه
- بیلچه
- مجوز برنامه: باشگاه های کوهنوردی دارای مجوز رسمی از هیئت کوهنوردی و اداره ورزش استان با فعالیت مستمر همیشه با حضور مربیان و پیشکسوتان با تجربه برنامه های خود را اجرا می کند اما گروه‌های کوهنوردی فاقد مجوز و نیز فاقد نظارت به هیچ وجه قابل اطمینان نبوده و در صورت بروز مشکلات – عدیده‌ای که در برنامه‌های کوهنوردی بعید نیست – پیگیری موضوع بسیار دشوار خواهد بود.
- وسایل عکاسی
نمونه وسایل لازم برای کوهنوردی
در آخر بهتر است بدانید که هر باشگاه کوهنوردی دارای یک کادر اجرایی مسئول در زمینه‌های فنی، امدادی، مالی و… باشد که در حیطه کاری خود دارای مهارت و تجربه و نیز تعهد باشند. معمولاً باشگاه های کوهنوردی برنامه‌های آتی خود را در تقویم‌هایی ششماهه و یا یکساله تدوین نموده و در دسترس علاقه‌مندان قرار می‌دهند.
چگونه در هوای گرم و فضای باز ورزش کنید؟
اگر تصمیم دارید در هوای گرم تابستان در فضای بیرون از باشگاه ورزش کنید، نکاتی هست که باید به آنها توجه داشته باشید تا هم سالم بمانید و هم ورزش و تمرین مفیدی داشته باشید، با مجله علم ورزش همراه شوید.
در مورد تأثیرات گرما بر روتین ورزشی‌تان آگاهی داشته باشید
تمرینی که در هوای گرم و با دمای بالا انجام می‌‌دهید نسبت به تمرینی که در هوای خنک یا ملایم باشگاه انجام می دهید، انرژی بیشتری می‌طلبد، بنابراین اثرات آن از جمله خستگی زودتر نمایان می‌شود. اگر همان تمریناتی را که در فضای باشگاه داشتید در شرایط دمایی بالا انجام دهید، یک متغیر دیگر به تمرین‌تان اضافه می‌شود؛ دمای افزایش یافته‌ی محیطی باعث می‌شود، بین عضلات فعال در ورزش و پوست که می‌خواهد بدن را خنک نگه دارد، رقابتی صورت بگیرد چون هر دو برای انجام مسئولیت‌شان باید خون‌رسانی کافی شوند و در این رقابت و تنازعی که در هوای گرم روی می‌دهد دچار محدودیت می‌شوند.
به بدن‌تان فرصت دهید تا خودش را با گرما تطبیق دهد
تمرینات شدیدتان را به‌یکباره در هوای گرم شروع نکنید. می‌توانید با هر روز حدوداً یک ساعت ورزش کردن در هوای گرم و به مدت 5 تا 10 روز با دمای بالا و هوای گرم بدن‌تان را سازگار کنید. به این شیوه ” heat acclimatization ” یا مطابقت گرمایی می‌گویند. تغییرات قلبی و عروقی در 3 تا 5 روز اول روی می‌دهند، اما تغییرات در مکانیسم تعریق بدن شاید 10 روز یا بیشتر طول بکشد.
وقتی دمای هوا بالا می‌رود، باید تغییراتی ایجاد کنید
حتی وقتی‌که بدن‌تان با گرما سازگار شد، لازم است از شدت و طول تمرین‌تان بکاهید. ورزش‌هایی که به خنک کردن بدن کمک می‌کنند مثل دوچرخه‌سواری یا شنا، جایگزین‌های خوبی در هوای گرم تابستان هستند.
به‌طور کلی در هوای گرم این نکات را رعایت کنید
- در ساعات خنک‌تر روز ورزش کنید (صبح یا عصر)
- مایعات غیرکافئینی زیاد بنوشید (دست‌کم هر 15 دقیقه یکبار هنگام ورزش)
- لباس سبک بپوشید
- لباس‌تان رنگ روشن و قابل تنفس باشد
نسبت به خطراتی که احتمال‌شان در هوای گرم بیشتر است آگاهی داشته باشید
دماهای بالا می‌توانند موجب افزایش تعریق شده و در نتیجه بدن را دچار کم آبی نمایند و نهایتاً عملکرد ورزشی کاهش پیدا کند. کم آبی شدید می‌تواند موجب گرفتگی یا کرامپ عضلانی ، گرمازدگی و غش در اثر گرما شود. حتی اگر بدن‌تان را برای گرما آماده کرده باشید، گاهی بهتر است در شرایط خاصی از تمرین کردن صرف نظر کنید. یادتان باشد، موضوع فقط گرما نیست، رطوبت و وزش باد و آفتابی یا ابری بودن نیز اهمیت دارد.
مکرراً بخورید
افرادی که تحت رژیم هستند معمولاً روی گرمای تابستان برای از بین بردن اشتهای‌شان استفاده می‌کنند اما ورزش کردن بدون سوخت کافی خطرناک است. هیچ‌کس توصیه نمی‌کند یک بشقاب بزرگ ماکارونی بخورید اما اگر قراراست در فضای گرم بیرون ورزش کنید، در طول روز اسنک‌هایی مثل کاهو، هویج، گریپ‌فروت و سیب بخورید، همه‌ی این‌ها انتخاب‌های خوبی برای هوای گرم تابستان هستند چون به‌طور طبیعی پرآب‌اند.
علائمی که نشان می‌دهند باید ورزش‌تان را متوقف کنید
گرفتگی عضلانی دراثر گرما یا همان heat cramp
گرفتگی‌های عضلانی اولین علائمی هستند که می‌گویند تمرین‌تان شدید و زیاد است و باید استراحت کنید. اگر حین تمرین در عضله‌های‌تان دچار اسپاسم شدید، عضله گرفته‌شده را به آرامی بکشید و ماساژ دهید و آب بنوشید. تا چند ساعت بعد از برطرف شدن گرفتگی‌ها، ورزش را شروع نکنید.
گرمازدگی
این حالت موجب خستگی شدید، ازنفس افتادن، سرگیجه، استفراغ و یا ازهوش رفتن می‌شود. پوست گاهی به‌طور ناخوشایندی سرد می‌شود و یا داغ و خشک. ممکن است فشارخون‌تان پایین بیاید و سست شوید اما نبض‌تان تند بزند. اگر ناگهان احساس سرما و لرز کردید و با وجود گرما، بدن‌تان مورمور شد، ورزش کردن را متوقف کنید، به یک محیط خنک بروید و مایعات خنک فراوانی بنوشید.
غش در اثر گرما
این یک شرایط بسیار خطرناک است که نیاز به رسیدگی پزشکی بسیار فوری دارد. علائمی مانند دمای بالاتر از 104 درجه و احساس گیجی و پریشانی ممکن است مشاهده شود. احتمالاً نبض و تنفس‌تان تند می‌شود و پوست در اثر تقلای زیاد سرخ می‌گردد. این اتفاق معمولاً بعد از مسابقات روی می‌دهد.
سنکوپ گرمایی (Heat syncope)
سنکوپ گرمایی، احساسی از سبکی ِ سر یا غش در اثر دمای بالا را به‌همراه دارد، که اغلب بعد از ایستادن برای مدت زمان طولانی یا فورا بلند شدن بعد از مدت طولانی نشستن روی می‌دهد.
ترجمه و تدوین: elmevarzesh.com
فیبر چیست؟ چه فوایدی برای کاهش چربی شکم دارد؟
مصرف فیبر کافی می‌تواند به کاهش ریسک بیماری قلبی، سکته‌ی مغزی، چاقی، دیابت نوع دوم و بعضی از اختلالات گوارشی کمک کند. با وجود این همه امتیازاتی که فیبر دارد شاید فکر کنید بیشتر افراد این موضوع را می‌دانند و سعی می‌کنند در رژیم غذایی‌شان به اندازه‌ی کافی فیبر وجود داشته باشد. اما اینطور که تخمین زده شده، کمتر از ۵ درصد آمریکایی‌ها، مقدار توصیه شده‌ی فیبر روزانه را دریافت می‌کنند.
روزانه چقدر فیبر لازم داریم؟
میزان توصیه شده‌ی فیبر مورد نیاز روزانه، ۲۵ گرم برای زنان و حدود ۳۸ گرم برای مردان است. فیبر را می‌توانید در غذاهای گیاهی خام پیدا کنید مانند میوه‌ها و سبزی‌ها، غلات سبوسدار، مغزها، دانه‌ها و حبوبات. بیشتر افراد فیبر کافی دریافت نمی‌کنند چون رژیم غذایی‌شان بیشتر از غذاهای فرآوری شده تشکیل شده و فیبر بسیار کمی دارد مانند فست فودها، نوشابه‌های قندی، شیرینی‌های بسته بندی‌شده و اسنک‌ها.
مصرف فیبر کافی ریسک بسیاری از بیماری‌های را کاهش داده و به کاهش وزن و حفظ آن کمک زیادی می‌کند. مطالعات گوناگونی وجود دارد که نشان می‌دهد بین مصرف فیبر زیاد و کاهش ریسک چاقی ارتباط تنگاتنگی وجود دارد.
فیبر باعث می‌شود بیشتر احساس سیری کنیم و در نتیجه اشتهای‌مان به مدت طولانی‌تری خاموش بماند. فیبر همچنین جذب گلوکز در جریان خون را کُند می‌کند که برای کاهش ترشح انسولین خوب است. چربی شکم، واقعاً مضر است، اما خوشبختانه راه‌هایی برای رها شدن از آن وجود دارد و تحقیقات هم نشان داده مصرف فیبرِ بیشتر می‌تواند از چربی شکم کم کند.
اما به نظر می‌رسد تنها یک نوع از فیبر است که از این جهت موثر است؛ فیبر محلول. در این مطلب مجله علم ورزش برایتان توضیح می‌دهد که فیبر محلول چگونه می‌تواند در کاهش چربی شکم به شما کمک کند.
تفاوت فیبر محلول و غیر محلول چیست؟
دو نوع فیبر وجود دارد؛ فیبر محلول و فیبر غیرمحلول. تفاوت این دو نوع فیبر در چگونگی تعامل‌شان با آب در بدن است. فیبر غیرمحلول با آب ترکیب نمی‌شود و بیشتر به عنوان عاملی حجم‌دهنده به شما کمک می‌کند تا مدفوع از روده‌ها راحتتر عبور کند. این نوع فیبر برای رفع یبوست سودمند است.
فیبر محلول، مانند بتاگلوکان، پوسته‌ی اسفرزه (psyllium husk) و گلوکامانان، با آب ترکیب می‌شوند تا ماده‌ای ژل‌مانند و چسبناک تشکیل داده و از سرعت فرستادن غذا از معده به روده کم کنند. با این کار مواد مغذی و آب، فرصت بیشتری برای تماس با دیواره‌ی روده را داشته و در نتیجه بهتر جذب می‌شوند.
مصرف بیشتر فیبر محلول همچنین به شما کمک می‌کند چربی شکم‌تان را آب کنید و دیگر جذب نکنید. مطالعه‌ای که در آن افراد مصرف فیبر محلول را تا ۱۰ گرم در روز افزایش داده بودند معلوم شد احتمال جمع شدن چربی در ناحیه‌ی شکم را تا ۳.۷ درصد کاهش داده بودند.
مطالعات گوناگون دیگری نیز نشان داد آنهایی که فیبر محلول بیشتری مصرف کرده بودند، احتمال اینکه چربی دور شکم داشته باشند برای‌شان کمتر بوده است. در واقع فیبر محلول از جنبه‌های مختلف به کاهش چربی شکم کمک می‌کند.
فیبر محلول به گسترش و گوناگونی باکتری‌های روده کمک کرده و باعث کاهش چربی شکم می‌شود
در قسمت‌های تحتانی روده‌ی بزرگ بیش از ۱۰۰ تریلیون باکتری مفید زندگی می‌کنند. این باکتری‌ها برخلاف سایر باکتری‌ها، بی‌ضرر بوده و ارتباط متقابل دوستانه‌ای با انسان دارند. ما برای این به این باکتری‌ها منزل داده و غذا در اختیارشان می‌گذاریم و این باکتری‌ها هم کمک می‌کنند تا پروسه‌هایی چون تولید ویتامین‌ها و عبور ضایعات انجام شوند.
انواع بسیار مختلفی از باکتری‌ها وجود دارند و هر چه تنوع باکتری‌هایی که داریم بیشتر باشد، ریسک بیماری‌هایی چون دیابت نوع دوم، مقاومت به انسولین و بیماری قلبی هم کمتر خواهد بود، البته این بیماری‌ها تنها چند نمونه هستند که نام بردیم.
بسیاری از پژوهش‌ها نشان داده‌اند افرادی که فیبر محلول بیشتری مصرف می‌کنند، انوع بیشتری از باکتری‌ها را در روده‌های‌شان داشته و سالم‌ترند، که هنوز علت دقیق آن مشخص نیست. تحقیق جدید دیگری هم معلوم کرده آنهایی که باکتری‌های متنوع‌تری دارند، احتمال تجمع چربی شکم‌شان هم کمتر است. برای شفاف‌تر شدن این یافته‌ها به مطالعات گسترده‌تری نیاز است.
باکتری‌های خوب، چگونه چربی شکم را کاهش می‌دهند؟
بدن شما چون نمی‌تواند فیبر را به تنهایی هضم کند، مقدار بسیار زیادی از آن بدون هیچ تغییری وارد روده‌ها می‌شوند. در آنجا، آنزیم‌های خاصی توسط باکتری‌های مفید ترشح شده که می‌توانند فیبر محلول را گوارش کنند. این یکی از شیوه‌های مهمی است که باکتری‌های روده به نفع سلامتی ما عمل می‌کنند.
فیبر محلول به عنوان یک پریبیوتیک عمل کرده و مواد مغذی مورد نیاز باکتری های خوب را به آنها می‌رساند. این پروسه‌ی گوارش و پردازش فیبر محلول، تخمیر نام دارد. در فرایند تخمیر، اسیدهای چرب زنجیره‌کوتاهی تولید می‌شوند که نوعی چربی مفید در کاهش چربی شکم است. یکی از شیوه‌هایی که اسیدهای چرب کوتاه‌زنجیره می‌توانند به تنظیم متابولیسم چربی‌تان کمک کنند، افزایش سرعت چربی سوزی یا کاهش سرعت ذخیره‌ی چربی است، هر چند چگونگی روی دادن این اتفاق، هنوز کاملاً درک نشده است.
ضمناً پژوهش‌های زیاد نشان داده‌اند که بین میزان بالای اسیدهای چرب کوتاه‌زنجیره و کاهش ریسک چربی شکم، ارتباط وجود دارد. در مطالعاتی که در لابراتوار روی جانوران انجام داده‌اند، معلوم شد اسیدهای چرب کوتاه‌زنجیره می‌توانند ریسک ابتلا به سرطان کولون را کاهش دهند.
فیبر محلول برای کاهش اشتها مفید است
فیبر محلول، یک سرکوبگر قدرتمند اشتها محسوب می‌شود که در این راه می‌توانید روی آن کاملاً حساب کنید. اگر اشتهای‌تان کم شود، مصرف کالری‌تان هم کمتر خواهد شد که منجر به کاهش وزن می‌شود. تئوری‌های زیادی وجود دارد که توضیح می‌دهد فیبر محلول چطور می‌تواند اشتهای‌تان را کم کند.
نقلاز: مجله علم ورزش
آمادگی برای شرکت در برنامه های کوهنوردی
درباره دوی کوهستان ( skyrunning )
(اسکای رانینگ) که
با نام )دوی
کوهستان) به فارسی ترجمه شده است، رشته ای ورزشی است که بخش عظیمی از
فعالیت های در فضای آزاد را که در حوزه کوهستان می گنجد، در خود جای می دهد .این در حالی است
که این رشته مخاطره انگیز، طرفداران بیشماری را در جای جای دنیا به خود اختصاص
داده است.
منطق این رشته که از طبیعت نشأت گرفته
شده است، مبتنی بر طی مسافتی از پای روستا یا شهر به سوی قله در کمترین زمان ممکن
است. امروزه این رشته با برگزاری بیش از ۲۰۰ مسابقه در سرتاسر
دنیا و جمعیتی بالغ بر ۵۰ هزار نفر شرکت کننده از ۶۵
کشور، به رشته ای در خور توجه در حوزه کوهستان و ارتفاع تبدیل شده است.
دوی کوهستان، دارای فدراسیونی جهانی تحت عنوان ؛ فدراسیون بین المللی دوی کوهستان
(International Skyrunning Federation)
است که وظیفه قانون‌گذاری در این رشته را داراست. بر طبق تعریف این فدراسیون دوی کوهستان اطلاق می شود به “دویدن در مناطقی کوهستانی با ارتفاعی بیش از ۲۰۰۰ متر و با شیب بیش از ۳۰ درجه، در حالیکه سختی صعود از درجه ۲ بیشتر نباشد.(شایان ذکر که این درجه صعود بر مبنای سیستم آلپاین یا همان NCCS می باشد.” همچنین ذکر این نکته شاید جالب باشد که شعار این رشته بر اساس این فدراسیون “ابر کمتر،آسمان بیشتر” است.
تاریخچه:
دوی کوهستان فارغ از بحث قهرمانی از دیرباز با زندگی انسان ها آمیخته بوده است. از
هزاران سال پیش، کوه ها از باب مسایلی چون جنگ ها، فرار از آزار و اذیت های قومی و
مذهبی، شکار، قاچاق، و یا حتی از باب کنجکاوی مورد توجه انسان ها بوده اما دویدن
در کوهستان از روی تفریح و سرگرمی، موضوعی است که به تاریخ معاصر باز می گردد. به
عنوان نمونه می توان به مسابقه بن نویس(Ben Nevis) که
به سال ۱۹۰۳ بازمی گردد، اشاره کرد . یا ماراتن پایکس پیک(Pikes
Peak) که به عنوان یک شرط بندی میان افراد
سیگاری و غیر سیگاری در سال ۱۹۵۴ برگزار شد.
ایده اصلی پایه‌گذاری این رشته به صورت رسمی، زاییده تفکر کوهنوردی
ایتالیایی‌ست به نام مارینو جاکومتی(Marino Giacometti) که به همراه تنی چند از همنوردانش در اوایل دهه ۹۰
میلادی به برگزاری مسابقاتی در مون بلان و مونتی رزا در رشته کوه های آلپ ایتالیا،
همراه با ثبت رکوردها پرداختند. در
سال ۱۹۹۳ با پشتیبانی مالی شرکت چند ملیتی فیلا(Fila)، مسابقات دوی کوهستان به اقصی نقاط دنیا بسط پیدا کرد. از هیمالیا گرفته
تا راکی، از کوه کنیا تا آتشفشان های مکزیک، همه وهمه شاهد برگزاری مسابقات دوی
کوهستان شدند. پس از آن بود که
جاکومتی عنوان «اسکای رانینگ(Skyrunnig)
به معنای جایی که زمین و آسمان همدیگر
را ملاقات می کنند»، برای این رشته
ورزشی پیشنهاد کرد. اما این تازه آغاز ایده‌پردازی های این مرد بود. در
سال ۱۹۹۵ او فدراسیونی برای ورزش در ارتفاع تاسیس کرد(Federation
for Sport at Altitude) تا به عنوان یک مرجع
رسمی قوانین و مقرراتی برای این رشته نوپا وضع کند. از این فدراسیون بیشتر با نام
اختصاری آن یعنی FSA یاد می کنند امروزه همان گونه که پیشتر اشاره شد، فدراسیون
بین المللی دوی کوهستان به عنوان متولی این رشته شناخته می شود که از سال ۲۰۰۸
به این سو ، نام خود را از FSA به
نام اختصاری فدراسیون جدید ISF تغییر
داد . ISF هدف
اصلی خود را بر وضع قوانین و بازبینی آنها، تبلیغ و همچنین توسعه این رشته تبیین
کرده است.
تنوع رشته ها :
دوی کوهستان شامل ۱۳
رشته متنوع است که هر کدام تعریف خاصی برای خود دارند
|
1 |
آسمان SKY
|
مسابقاتی است کمتر از ۵۰ کیلومتر و در کمتر از ۵ ساعت برای فرد پیروز. مسیر می تواند بر روی مسیرهای پاکوب کوهستانی، مسیر های یخی و یا صخره ای و برفی باشد. باید به این نکته توجه داشت که مسیر آسفالته فقط در ۱۵ درصد از مسیر می تواند باشد. در کشورهایی که کوهی با ارتفاع ۲۰۰۰ متر ندارند، مسیر می بایست به طور میانگین دارای شیب ۱۳ درصد و به سوی بلندترین نقطه آن کشور باشد. |
|
2 |
مسابقه آسمان SKYRACE |
مسابقاتی است با حداقل ۲۰ کیلومتر مسافت و در کمتر از ۳ ساعت برای فرد پیروز. حداقل ۱۲۰۰ متر صعود عمودی نیاز این مسابقه است. در صوریتکه این مسابقه ارتفاع ۴۰۰۰ متر را لمس کند نام ماراتن آسمان را به خود میگیرد. |
|
3 |
ماراتن آسمان SKYMARATHON |
مسابقاتی است با حداقل ۳۰ کیلومتر مسافت و در کمتر از ۵ ساعت برای فرد پیروز. حداقل ۲۰۰۰ متر صعود عمودی نیاز این مسابقه است |
|
4 |
اولترا ULTRA |
مسابقاتی است بیش از ۵۰ کیلومتر و در زمانی بین ۵ تا ۱۲ ساعت برای فرد پیروز |
|
5 |
ماراتن آسمان اولترا ULTRA SKYMARATHON |
مسابقاتی است که پارامتر هایش با بیش از ۵ درصد فراتر از پارامترهای ماراتن آسمان است و این در حالی است که صعود عمودی نیز به بیش از ۲۵۰۰ متر می رسد |
|
6 |
ماراتن آسمان فوق اولترا ULTRA XL SKYMARATHON |
مسابقاتی است که پارمترهایش فراتر از پارامترهای ماراتن آسمان اولترا است با حداقل ۵۰۰۰ متر صعود عمودی و با زمانی بیش از ۱۲ ساعت برای فرد پیروز |
|
7 |
عمودی VERTICAL |
مسابقاتی است کاملا در شیب و در شیب هایی با میانگین ۲۵ درصد و در بعضی قسمت ها بیش از ۳۳ درصد |
|
8 |
یک کیلومتر عمودی VERTICAL KILOMETER |
مسابقاتی است با ۱۰۰۰ متر صعود عمودی بر روی مسیر های متغیر با شیبی قابل توجه و همینطور از بعد مسافت نباید از ۵ کیلومتر بیشتر باشد. از لحاظ ارتفاع می تواند مثلا از ارتفاع ۲۰۰۰ متری شروع شود و در ارتفاع ۳۰۰۰ پایان پذیرد |
|
9 |
سرعت آسمان SKYSPEED |
مسابقاتی است با صعود عمودی حداقل ۱۰۰ متر و در شیبی با بیش از ۳۳ درصد |
|
10 |
مسابقه آسمان خراش/دوی عمودی SKYSCRAPER RACING/VERTICAL RUNNING |
مسابقاتی است با شیبی بیش از ۴۵ درصد بر روی پله ای در فضای بسته یا فضای آزاد |
|
11 |
دوچرخه آسمان SKYBIKE |
مسابقاتی است دوگانه شامل مسابقه دوچرخه کوهستان و یک کیلومتر عمودی یا مسابقات دوی کوهستان |
|
12 |
یورش آسمان SKYRAID |
مسابقاتی است امدادی در قالب تیم در مسافت های طولانی که دربرگیرنده رشته های دیگری چون دوچرخه سواری، اسکی و کوهنوردی می شود |
|
13 |
مسیر آسمان SKYTRAIL |
مسابقاتی است بر روی مسیرها و پاکوب هایی که مطابق با پارامترهای سایر رشته ها در ارتفاع بالای ۲۰۰۰ متر را دارا نیستند. مسافت حداقل ۱۵ کیلومتر است و کمتر از ۱۰ درصد آن می تواند جاده آسفالته باشد |
مسابقات دوی کوهستان در ایران:
این مسابقات چند سالی است که توسط
فدراسیون کوهنوردی و صعود های ورزشی جمهوری اسلامی ایران، به کشورمان نیز راه پیدا
کرده است و به خصوص در ۲ سال اخیر به طور جدی تری پیگیری شده
است. جدا از مسابقات پراکنده ای که هیئت های کوهنوری در کشور، گاه به شکل درون
استانی و گاهی فرا استانی، برگزار کرده اند، فدراسیون نیز مسابقانی تحت عنوان
قهرمانی کشور برگزار کرده است. به عنوان نمونه می توان به سومین دوره مسابقات
قهرمانی کشور که در تاریخ ۳ خرداد ۱۳۹۵ در کوهستان توچال در
دو بخش آقایان و بانوان برگزار شد، اشاره نمود. همچنین در مرداد ماه همین سال قرار
است که نفرات برگزیده مسابقه یاد شده در کوه دماوند به رقابت با یکدیگر بپردازند.
فدراسیون همچنین در فروردین ماه ۱۳۹۵ ویرایش پنچم از شیوه
نامه برگزاری مسابقات دوی کوهستان را منتشر کرد که در سایت
msfi.ir موجود می باشد
گذری
به برخی از رکوردهای شاخص داخلی و خارجی:
در مسابقات جایزه بزرگ دوی کوهستان که در مرداد ماه
۱۳۹۳
در کوه دماوند برگزار شد، وحید مهربانی با ثبت زمان ۳ ساعت و ۴ دقیقه به مقام نخست دست یافت.
مسیر این مسابقه در جبهه جنوبی دماوند و از محلی تحت عنوان گوسفندسرا تا قله
دماوند بود. شایان ذکر است که مسابقه یاد شده، یادواره دوتن از بزرگان تاریخ
کوهنوردی ایران، زنده یادان جلال رابوکی وابراهیم شیخی بود. این
دو، خود از پیشگامان صعود های سرعتی در ایران محسوب می شوند.
در بخش بانوان نیز ماهزاده نجار در مسابقه ای که در شهریور ماه ۱۳۹۴، حدفاصل گوسفند سرا تا بارگاه سوم(پناهگاه جبهه جنوبی دماوند) در مسیر جنوبی دماوند برگزار شد، با ثبت زمان ۱ ساعت و ۲۴ دقیقه به مقام نخست دست پیدا کرد.
همچنین در سومین دوره مسابقات قهرمانی کشورکه در خرداد ماه ۱۳۹۵ در کوهستان توچال، از ایستگاه اول تا هفتم تله کابین برگزار گردید، مهرزاد لیریائی و کامران نصرالهی با ثبت زمان های ۲ ساعت و ۹ دقیقه و ۳۷ ثانیه و ۲ساعت و ۹ دقیقه و ۳۸ ثانیه و تنها با اختلاف ۱ ثانیه، عناوین اول و دوم را از آن خود کردند.
در بخش بانوان نیز، منیژه رضا پور در مسابقه یاد شده با ثبت زمان ۳ ساعت و ۵ دقیقه و ۲۴ ثانیه صاحب مقام نخست شد.
در سطح جهانی نیز، کیلیان جورنت دونده کوهستان نام آشنای اسپانیایی صاحب رکوردهایی شاخص در چندین کوه می باشد. از آن جمله می توان به کوه ماترهورن اشاره نمود که وی در سال ۲۰۱۳ با صعود به قله و فرود از آن در زمان ۲ ساعت و ۵۲ دقیقه، موفق شد بیش از ۲۰ دقیقه رکورد قبلی را کاهش دهد. مبدا و مقصد نهایی او در این مسیر، پیست اسکی برویل-سروینا در ایتالیا بود. زمان صعود او تا قله فارغ از فرود، ۱ ساعت و۵۶ دقیقه و ۱۵ ثانیه بود.
دو ماه قبل از آن نیز، جورنت موفق به شکستن یک رکورد ۲۳ ساله شد. او با صعود به قله مون بلان و فرود از آن در زمان ۴ ساعت و ۵۷ دقیقه، ۱۴ دقیقه رکورد قبلی را بهبود بخشید. مبدا و مقصد نهایی او در این مسیر، پیست شامونی بود.
گردآورنده و تنظیم : امیر درودیان
منابع:
۱- فدراسیون بین المللی دوی کوهستان www.skyrunning.com 2-فدراسیون
کوهنوردی و صعودهای ورزشی جمهوری اسلامی ایران www.msfi.ir
کاهش وزن با مدیتیشن
کاهش وزن با مدیتیشن در این مطلب قصد داریم درمورد اهمیت مدیتیشن و نقش آن در کاهش وزن صحبت کنیم. به‌کارگیری مغز برای کاهش وزن یک پروسه زمانبر است، اما لازم نیست نگران باشید. شروع کار آسان است! خبر خوب این است که می‌توانید به شیوه‌های مختلف بر اشتهای خود غلبه کنید.
اول صبح مدیتیشن کنید
آغاز کردن روز با تمرینات مدیتیشن کمک می‌کند که در طول روز بیشتر بر اهداف
خود م شوید. آگاهی‌بخشی ذهنی روشی است که به آرامش بیشتر شما می‌انجامد و کیفیت
زندگی روزانه شما را نیز بهبود می‌بخشد.
از این فرمول تبعیت کنید
هروقت می‌خواهید غذا بخورید یا یک میان‌وعده کوچک میل کنید، نسبت به آنچه می‌خورید
آگاه باشید. آیا تا به حال شده که به‌خاطر مشغله زیاد، یک وعده غذایی را بدون فکر
کردن درباره آن خورده باشید؟ ما اغلب در میان راه، حین انجام کار یا تماشای
تلویزیون غذا می‌خوریم. همچنین ممکن است وقتی داریم برای خانواده شام تهیه می‌کنیم،
نیمی از غذا را پیش از آنکه روی میز بیاید، در آشپزخانه بخوریم. هر بار که می‌خواهید
غذا بخورید، غذا خوردن آگاهانه را تمرین کنید. قبل از هر گازی که می‌زنید، کمی مکث
کرده و تفکر کنید. سعی کنید در زمان حال باشید و ذهن‌تان را با مدیتیشن تمرین دهید.
تمرینات صبح خود را چطور آغاز کنید
اگر قبل از این مدیتیشن نکرده‌اید، ممکن است انجام آن کمی برایتان سخت باشد. اما ما شما را راهنمایی می‌کنیم. نکاتی که در ادامه مطرح می‌شوند، به مبتدیان کمک می‌کنند تمرینات خود را به آسانی آغاز کنند. یک برنامه مدیتیشن مناسب پیدا کنید، مثل آنهایی که در قالب نرم‌افزارهای مدیتیشن عرضه می‌شوند. این برنامه‌ها کمک می‌کنند نحوه مدیتیشن سریع و موثر را یاد بگیرید.
یافتن یک برنامه غذایی یا برنامه کاهش وزن خاص کمک می‌کند راحتتر شروع
کنید. سعی کنید از راهنمایی‌های یک مربی هم استفاده کنید. یک مربی باتجربه به شما
کمک می‌کند با اتخاذ یک برنامه مناسب، در مسیر موفقیت گام بردارید. هر روز صبح
وقتی شروع به مدیتیشن می‌کنید، یک هدف برای خود تعیین کرده و هر چند وقت یک بار آن
را به خودتان یادآور شوید. چرا می‌خواهید وزن کم کنید؟ چه چیزی برای شما اهمیت
دارد؟ فکر کردن درباره این پرسش‌ها کمک می‌کند در طول روز با آگاهی بیشتری غذا بخورید.
آگاهانه غذا بخورید
اگر مطمئن نیستید که چطور باید آگاهانه غذا بخورید، از نکات زیر استفاده
کنید:
قبل از اینکه بنشینید و غذا بخورید، سعی کنید بدن و مغزتان را درراستای همدیگر متمرکز کنید. گاهی اوقات پیش می‌آید که بدن ما پشت میز شام نشسته، درحالی‌که مغزمان هنوز در دفتر کار سیر می‌کند، بنابراین به‌جای اینکه حین تماشای تلویزیون یا ارسال پیامک غذا بخورید، سعی کنید به آنچه می‌خورید توجه کنید.
بر آنچه حس می‌کنید، کنید. آیا به این خاطر غذا می‌خورید که گرسنه هستید یا صرفا به این خاطر که زمان شام فرا رسیده است؟
اندازه لقمه‌ها نیز اهمیت دارد. اغلب افراد تمام خوراکی‌هایی را که در بشقاب‌شان است تا آخر می‌خورند. آهسته غذا بخورید و غذا را مزه‌مزه کنید. با این کار نه‌تنها از آن بیشتر لذت می‌‌برید، بلکه می‌فهمید کی سیر شده‌اید.
با یک خوراکی مورد علاقه شروع کنید. یکی از غذاهای مورد علاقه‌تان را انتخاب کنید یا غذایی که اغلب می‌خورید.
حسش کنید. ظاهر غذا را مشاهده کنید، بافت آن را لمس کرده و بویش را استشمام کنید. به ظاهر و عطر و بوی مواد غذایی و احساسی که از خوردن آنها دارید توجه بیشتری نشان دهید.
به جویدن غذای‌تان توجه کنید. وقتی لقمه‌ای را در دهان می‌گذارید، قبل از جویدن آن را در دهان‌تان احساس کنید. سعی کنید به طعم و مزه غذا بیشتر فکر کنید.
آهسته غذا بخورید و به آن فکر کنید. غذای‌تان را به آرامی بجوید و هر بار کمی مکث کنید. به محل قرارگیری مواد غذایی در دهان خود توجه کنید و طعم و بافت آن را درنظر بگیرید. طعم و بافت غذا را پس از جویدن نیز در دهان‌تان احساس کنید.
مکث کنید. قبل از اینکه غذا را فرو ببرید، ببینید آیا به این کار نیاز دارید یا خیر.
این کار را آگاهانه انجام دهید تا انتقال مواد غذایی از مری به معده را احساس کنید. به تمام احساسات درگیر در امر خوردن توجه کنید.
شکرگزار باشید. لحظه‌ای را به شکرگزاری اختصاص دهید و قدردان غذایی باشید که می‌خورید. شکرگزاری بر روند کلی غذا خوردن شما اثر می‌گذارد و کمک می‌کند آگاهانه غذا بخورید. غذا خوردن آگاهانه یک تکنیک کاملا عملی است که شما را به غذا خوردن سالم تشویق می‌کند و عادات غذایی بدن‌تان را از بین می‌برد. گلدبرگ توصیه می‌کند که از نکات زیر در وعده‌های غذایی روزانه خود استفاده کنید.
کارد و چنگال خود را حین جویدن پایین بگذارید. این کار کمک می‌کند که مقدار غذای مصرفی خود را کنترل کنید و آگاهانه‌تر غذا بخورید.
حداقل ۳۰دقیقه برای یک وعده غذایی وقت بگذارید. کم کردن سرعت غذا خوردن کمک می‌کند که بدن با پردازش لپتین به شما احساس سیری بدهد.
وقتی غذا بخورید که واقعا گرسنه هستید، این کار از اشتهای کاذب جلوگیری می‌کند. اما به خودتان گرسنگی ندهید، چون ممکن است دچار وسواس غذایی شوید.
این نکته را جدی بگیرید
بر غذا خوردن‌تان تمرکز کنید. وقتی غذا می‌خورید، کار دیگری نکنید. آیا حین غذا خوردن کار می‌کنید، تلویزیون می‌بینید و دائم در رفت‌وآمد هستید؟ بهتر است تجدیدنظر کنید. این رویه برخلاف غذا خوردن آگاهانه است. سعی کنید برای غذا خوردن وقت بگذارید و بر تاثیر غذا بر جسم‌تان تمرکز کنید
در زمان خشم به غذا نه بگویید
غذا خوردن راه مناسبی برای تسکین یافتن است. اما اشتهای کاذب و میل به غذا خوردن اغلب با تجربیات عاطفی ما مرتبط است. آیا هر صبح به این دلیل هوس دونات می‌کنید که از روی عادت در مسیر کارتان دونات می‌خرید؟ آیا در سینما هوس ذرت بو داده می‌کنید؟ هوس خوردن یک خوراکی خاص با چیزهایی غیر از مواد غذایی نیز برطرف می‌شود؛ برای این کار باید ببینید چه چیزی باعث تحریک میل شما به یک ماده غذایی می‌شود. اگر بدانید چرا هوس یک خوراکی خاص کرده‌اید یا چه احساسی از خوردنش دارید، بهتر می‌توانید از خوردن آن در آینده جلوگیری کنید. اگر فکر می‌کنید اشتهای شما یک اشتهای عصبی است و به استرس مرتبط است، سعی کنید برای کاهش استرس و اضطراب خود اقدامات لازم را انجام دهید یا سعی کنید از مواد غذایی کاهنده استرس استفاده کنید.
مطالعات چه می‌گویند؟
یک مطالعه در دسامبر۲۰۱۵ نشان داد که
مدیتیشن به‌طور منظم می‌تواند خطر ابتلا به چاقی را تا ۵۰درصد کاهش دهد. تمرین حداقل یک فعالیت که بر ذهن و بدن تمرکز
دارد به کاهش خطر ابتلا به اضافه‌وزن کمک می‌کند. این افراد در مقایسه با افرادی
که هرگز چنین تمریناتی نکردهاند، وزن کمتری دارند. مطالعات دیگری
نشان می‌دهد افرادی که توجه بیشتری به افکار و احساسات خود دارند و می‌توانند آن
را مدیریت کنند، اضافه‌وزن کمتری دارند. گروهی از محققان دانشگاه براوننیز کشف
کردند که مشغول بودن ذهن و حضور نداشتن در لحظه حال می‌تواند اثر منفی روی بدن،
به‌ویژه در سطوح چربی شکم داشته باشد. در میان ۳۹۴نفر از افراد مورد مطالعه، کسانی که سطح پایین تمرکز حواس
داشتند، ۳۴درصد بیشتر از
کسانی که در حال حاضر آگاهتر بودند، به چاقی مبتلا بودند.
پیش‌شرط لازم چیست؟
همه این تحقیقات وجود دارند اما آنچه قبل از هر چیز باید به آن توجه داشته باشید
این است که باید به این روش باور داشته باشید و مثبت بیندیشید. اگر تصور می‌کنید
که مدیتیشن ربطی به لاغر شدن ندارد، وقت خود را هدر ندهید و روش‌های دیگر را
امتحان کنید، اما به شما توصیه می‌کنیم برای تمرکز اعصاب خود هم که شده این روش را
امتحان کنید. در تمرین هر تکنیکی فراموش نکنید که کائنات بهترین را برای شما می‌خواهد.
به صدای درونی خود گوش فرا دهید سپس به سمت هدف خود قدمی برداشته و بقیه را به
کائنات بسپارید. درمورد سلامت و کاهش وزن، مهم است که بدانید کائنات برای شما
بهترین را می‌خواهد. با انرژی کامل مدیتیشن کنید و اجازه دهید قانون جذب و دیگر
قوانین کائنات برای شما معجزه کنند.
نکته هایی که شاید به کارتان آید
مربی با تجربه
یک مربی باتجربه به شما کمک می‌کند با اتخاذ یک برنامه مناسب، در مسیر موفقیت گام بردارید.
جلوگیری از اشتهای کاذب
وقتی غذا بخورید که واقعا گرسنه هستید، این کار از اشتهای کاذب جلوگیری می‌کند.
برنامه طبیعت گردی آبشار سیلاری و دره ناری
کارگروه طبیعت گردی باشگاه شیراز جوان برگزار می کند
آبشار سیلاری و دره ناری
(ادامه تنگ بن رود)
شهرستان دنا ،سی سخت،
ظرفیت برنامه:۳۶نفر
زمان : 13 و 14 تیر ماه
زمان حرکت: پنجشنبه 13 تیر
ساعت : 9 صبح( توجه : برنامه دقیقا سر ساعت 9 صبح آغاز می گردد و امکان هماهنگی و پیگیری افراد دیر آماده نمی باشد).
لطفا پیش از ساعت مقرر در مکان آغاز برنامه حضور داشته باشید.
مکان تجمع : بوستان خلدبرین
هزینه : 130.000تومان.
محدودیت سنی :
حداقل 12 ساله
حداکثر 70 ساله
خدمات:
خودرو گروهی گردشگری
خودرو وانت نیسان برای مسیر جاده خاکی
بیمه حوادث و مسولیت مدنی
راهنمای حرفه ای کوهستان
پذیرایی
داشتن لوازم مناسب و نیاوردن لوازم خارج از کوله پشتی و دست و پا گیر و ظروف یکبار مصرف الزامی می باشد.
واریز هزینه برنامه به شماره کارت:
5894631886228295
به نام: نادر کرمی
ارسال عکس فیش:به واتساپ :
09014818416
شماره واتساپ فقط برای انجام امور مجازی بوده و تلفنی پاسخگو نمی باشد در صورت نیاز فقط از شماره هماهنگی زیر استفاده بفرمائید.
شماره هماهنگی:
09172618717
برای نام نویسی ویژگی های زیر همراه با عکس فیش پرداختی ارسال فرمایید:
نام و نام خانوادگی
نام پدر
کد ملی
سال تولد
شماره تلفن همراه
پایان نام نویسی : سه شنبه شب یازدهم تیرماه ساعت 21
توضیح:
حدود ۱:۳۰ دقیقه پیاده روی درآب به عمق ۵۰cm
در مجموع ۳:۳۰پیاده روی از لابلای بوته زارها و زیر درختان تا محل کمپ شبانه.
ادامه برنامه برای فردا صبح حدود یک ساعت تا آبشار سیلاری و
برگشت و پایان برنامه : حدود ساعت سه بعد از ظهر... از تنگ بن رود .
لوازم مورد نیاز جهت شرکت در برنامه :
عینک و کلاه آفتابی
زیر انداز مناسب و سبک
کیسه زباله،
کرم ضد آفتاب
کفش کوهپیمایی
کیسه خواب
چادر
کوله پشتی
کفش ساحل یا اسپرت مناسب عبود در رودخانه و آب جاری
هدلایت یا چراغ قوه
باتوم
لوازم بهداشتی و دارو های شخصی
آب موجود هست (چشمه).
یک وعده صبحانه ، یک وعده شام و دو وعده ناهار ، تنقلات سالم بویژه میوه
تونایی بدنی متوسط به بالا و دلی شاد و دوستدار جمع
الزام به : رعایت همنشینی و دوستی و قواعد عرف ، جامعه و باشگاه
اصول طبیعت گردی در کنار رعایت دستورات تیم سرپرستی ،
سرپرست برنامه : کرمی
