اکوتور شیراز جوان مجری تورهای : کوهنوردی ،طبیعت گردی ،کمپینگ ، دوچرخه سواری و تورهای اختصاصی

اکوتور شیراز جوان مجری تورهای : کوهنوردی ،طبیعت گردی ،کمپینگ ، دوچرخه سواری و تورهای اختصاصی

اکوتور شیراز جوان مجری تورهای : کوهنوردی ،طبیعت گردی ،کمپینگ ، دوچرخه سواری و تورهای اختصاصی

اکوتور شیراز جوان مجری تورهای : کوهنوردی ،طبیعت گردی ،کمپینگ ، دوچرخه سواری و تورهای اختصاصی

استقامت در ورزش


بهترین تعریف استقامت  در زیر بیان گردیده است:
«استقامت یعنی مقاومت در برابر خستگی ناشی از فعالیت های سخت و برگشت به حالت اولیه سریع پس از خستگی». استقامت با فاکتورهای دیگر آمادگی جسمانی رابطه نزدیک و تنگاتنگی دارد. هنگامی که فرد از اجرای کاری خسته می شود و یا بهتر بگوییم استقامت خود را از دست می دهد، عناصر دیگر آمادگی جسمانی نظیر قدرت، هماهنگی، زمان عکس العمل و ... نیز کاهش می یابد در نتیجه عملکرد فرد نیز ضعیف می گردد.

بنا به همین دلیل هیچگاه تمرینات استقامتی را کنار نگذاشته و از آنها غافل نگردید.
استقامت به دو دسته کلی تقسیم می شود: استقامت عمومی و استقامت عضلانی
استقامت عمومی (قلبی عروقی): زمانی که صحبت از استقامت می شود، مدنظر این فاکتور است و آن: «توانایی انجام کار طولانی، بدون ایجاد خستگی است که حاصل از توانایی سیستم گردش خون در رساندن اکسیژن به سلولها و مصرف بهینه اکسیژن و دفع مواد زائد می باشد». برای بدست آوردن فواید استقامت عمومی باید عضلات بزرگ بدن را وادار به فعالیت نمود. عضلات ضد جاذبه در اکثر اجراها با انقباض های خود منجر به بوجود آمدن وضعیت جسمانی مناسب می گردند. نگهداری مفصل ها، حفظ هماهنگی و اجرای حرکات موزون بیشتر توسط عضلات بزرگ بدن ایجاد می شود و فعالیت این عضلات نیز منجر به فعالیت بیشتر دستگاه قلبی عروقی می گردد و تقویت آنها را بدنبال خواهد داشت. دویدن، دوچرخه سواری، شنا، اسکی همگی جزء این فعالیت ها بوده و منجر به افزایش استقامت قلبی عروقی می گردد.

با افزایش استقامت قلبی عروقی تغییراتی در بدن ایجاد می شود که فرد را آماده مقابله با استرسهای ناشی از فعالیتهای طولانی می نماید. افراد استقامتی کار، عضله قلبی قویتری داشته، تعداد ضربان قلب در این افراد کمتر بوده حجم ضربه ای آنها افزایش می یابد که نتیجه آن افزایش برون ده قلبی است. بدین وسیله قلب خون بیشتری را پمپ نموده و خون و مواد لازم بیشتری را در اختیار سلولهای فعال تر قرار می دهد. تغییرات فشار خون که عامل بسیار خطرناک و ایجاد کننده سکته های قلبی است، کاهش می یابد. هموگلوبین و حجم خون افزایش یافته که بدینوسیله میزان حمل اکسیژن افزایش می یابد و اکسیژن بیشتری در دسترس عضلات قرار می گیرد. چربی خون کاهش یافته و از بروز لخته و سفت شده عروق خونی (آرترواسکلروز) یعنی مهمترین عامل سکته قلبی جلوگیری می شود. کارایی عضلات در بهره گیری از اکسیژن خون افزایش می یابد که در نتیجه افزایش آنزیم های میتوکندری در درون سلول های عضلانی می باشد. در فعالیت های طولانی مدت تمایل به استفاده از تارهای کند انقباظ افزایش می یابد و اجرای استقامتی به توانایی سلول های عضلات فعال در استفاده از اکسیژن و مواد غذایی برای تولید انرژی بستگی دارد. نموگرام زیل از اکسیژن و مواد غذایی برای تولید انرژی بستگی دارد. نموگرام زیل بطور خلاصه تغییرات قلبی عروقی حاصل از تمرینات استقامتی را به نمایش می گذارد.

تمامی این تغییرات منجر به یک تغییر کلی می گردد و آن هم بهبود عملکرد فرد و به تأخیر افتادن خستگی است. به یاد داشته باشید چنانچه فردی بخواهد حداقل اثرات هوازی را بدست آورده، دست کم حداقل 3 جلسه در هفته و بمدت 30 دقیقه باید تمرین هوازی انجام دهد. بهترین شاخص ارزیابی استقامت قلبی عروقی، حداکثر اکسیژن مصرفی است که با واحد میلی لیتر بر کیلوگرم در دقیقه بیان می شود. همچنین روشهای مختلف تمرینی برای تقویت استقامت قلبی عروقی وجود دارد.

استقامت موضعی (عضلانی) با افزایش استقامت موضوعی فرد در اجرای حرکات دیرتر دچار خستگی شده و اجرا بهتر می گردد. در اینجا با استقامت به توانایی نگهداشتن اجرای عضلانی با کیفیت بالا در مدت زمان معین بیان می گردد. استقامت عضلانی به عواملی نظیر نوع تارهای عضلانی (تند انقباض و کند انقباض)  وسعت رگهای خونی و تسهیل عصبی بستگی دارد. این نوع استقامت با مدت و شدت وارد آوردن نیرو ارتباط دارد. هر چقدر نیروی وارده کمتر و در مدت زمان بیشتری وارد گردد، تمرین به سمت استقات عضلانی سیر خواهد کرد. (عکس این تعریف بیان کننده تمرین قدرتی می باشد).
 
تمرین قدرت عضلانی
بنابراین کاملترین تعریف برای استقامت عضلانی عبارتند از: «قابلیت گروهی عضلات برای نگهداشتن انقباض و یا تکرار انقباض در برابر یک مقاومت نه چندان سنگین در مدت طولانی». استقامت عضلانی از طریق تمرین های ورزشی بویژه تمرینات هوازی بطور فزاینده افزایش می یابد. بیاد داشته باشید که افزایش قدرت سهم زیادی در ایجاد استقامت بدن دارد. این دو فاکتور لازم و ملزوم یکدیگر می باشد. بهتر است بخش قدرت استقامتی را مطالعه کنید.
برای تقویت استقامت عضلانی باید وزنه ای کاملاً سبک 25% حداکثر وزنه انتخاب کرده و با تکراری بالا در حدود 20 تا 30 تکرار اجرا نمائید. این نوع تمرین بسیار آسان بوده و به بهترین نحو به افرادی که دارای توده چربی فراوانی می باشند، کمک می نماید تا به اصطلاح باعث سریعتر آب شدن چربی آنها گردد. روش دیگر تمرینات استقامتی به شرح زیر است :

فرد باید مقاومتی را انتخاب کند که بتواند آن را 12 تکرار اجرا نماید. به این میزان 12 تکرار ماکزیمم (Rm 12) می گویند. با ادامه تمرین هر چقدر تعداد تکرارها را در هر ست بیشتر کنید، تمرین شما موجب بهبودی استقامت عضلانی می گردد و کمتر در پیشرفت قدرت موثر خواهد بود. بعنوان مثال تمرین با Rm 25 بسیار بیشتر از تمرین با Rm 15 در تقویت استقامت عضلانی موثر است. تمرینات استقامت عضلانی تأثیرات مثبت فراوانی را بر روی اجرا می گذارد :

اول: همانطور که عضلات تقویت می شوند، در همان وزنه برابر نیاز به کسر کوچکتری از نیروی انقباضی خود دارند. بنابراین سوخت و ساز در سلول عضلانی به آسانی اتفاق افتاده و یک تلاش تمرینی بدون نیاز به فعالیت شدید تولید انرژی (فعالیت بی هوازی) ایجاد می شود. در نتیجه اسید لاکتیک در عضله و خون جمع نشده و کاهش نیروی عضلانی بدنبال آن بوجود نمی آید. دوم: افزایش قسمت عمده در عضلات فعال برای انتقال مویرگی سطح بزرگتری را ایجاد کرده و باعث بوجود آمدن ارتباط نزدیک بین توده  بدون چربی و ماکزیمم اکسیژن دریافتی می گردد.

همچنین تمرینات استقامتی فعالیت موضعی آنزیم های هوازی را افزایش می دهد و موجب ادامه روند متابولیسم هوازی و تمایل به متابولیسم چربیها با برآیندی در صرفه جویی گلیکوژن عضلانی خواهد شد. نهایتاً منابع گلیکوژن عضلانی در افراد تمرین کرده بسیار بیشتر از افراد تمرین نکرده خواهد بود. عوامل چندی بر استقامت عضلانی تأثیر منفی می گذارد و باعث کاهش آن می گردد، که کاهش گلیکوژن و مواد سوختی عضلانی، کمبود اکسیژن، تجمع اسید لاکتیک و افزایش حرارت درون عضله را می توان نام برد.


آمدگی جسما نی در فعا لیت های ورزشی

آ ما د گی عضلا نی و ا نرژی برنا مه ی تمرینا ت ورزشی بر ا سا س نیا زها ی ا نرژی و عضلا نی شکل می گیرند . تشخیص صحیح این نیا زها به شما کمک می کند تا شد ت ، تعد ا د جلسا ت و زما ن مورد نیا ز برای بهبود قد رت ، ا ستقا مت ، توا ن و سا یر عوا مل آ ما دگی را تعیین کنید .

آ ما د گی عضلا نی
آ ما د گی عضلا نی شا مل قد رت ، ا ستقا مت ، توا ن ، سرعت ، ا نعطا ف پذ یری ، تعا د ل و چا بکی ا ست . برخی رشته ها به قد رت و بعضی د یگر به ا ستقا مت عضلا نی یا توا ن نیا ز د ارند . در ورزش ها ی گونا گون و موقعیت ها ی مختلف در هر رشته ی ورزشی ، عوا مل خا صی از آ ما دگی عضلا نی مورد نظر ا ست .

 

بنا برا ین ، ممکن ا ست حتی در دو رشته ورزشی که از لحا ظ قد رت در رد هء مشا بهی قرار د ارند ، به

 د لیل تفا وت ا لگو ها ی عضلا نی ، برنا مه ها ی تمرینی ویژه مورد توجه قرا ر گیرند . به همین د لیل ممکن    ا ست با زیکنا ن خط د فا عی و حمله در فوتبا ل به ترتیب به قد رت و سرعت  ، د وند گا ن ما را تن به  ا ستقا مت  و قهرما نا ن ژیمنا ستیک به توان و ا نعطا ف پذ یری و تعا د ل نیا ز د ا شته با شند . بنا بر ا ین مربیا ن وظیفه د ارند با ملا حظه تفا وت ها ی فرد ی و موقعیت ها ی ورزشی مختلف ، ا صل زیر بنا یی بر نا مه آ ما د گی ، یعنی ویژگی تمرین را مورد توجه قرا ر د هند .

سرعت عامل مهم در مسابقات سرعت عاملی اساسی در رقابتها یکی از عناصر مهم در ورزش سرعت است. شاید با شنیدن جمله "سرعت در ورزش" همه ما به یاد تند انجام شدن یک مسابقه ورزشی بی افتیم. اما منظور از سرعت صرفا سریع حرکت کردن یا تند دویدن در ورزش نیست.

منظور از سرعت، تصمیم گیری و انجام سریع و با دقت حرکات ورزشی جهت بدست آوردن زمان بیشتراست. البته سرعت معمولا در مسابقات ورزشی از اهمیت خاصی برخوردار است چرا که در این مسابقات معمولا زمان محدود است، و هر چه سرعت انجام ورزش و تصمیم گیری انجام بالاتر رود، زمان نیز کمتر تلف می شود.

در این مقاله شما مواردی که سرعت در آنها تاثیر گذار است را می خوانید:سرعت در فکر کردن
یک ورزشکار در میدان مسابقه می بایست آنقدر تمرکز بر عمل خود داشته باشد که حداکثر سرعت را برای تفکر بکار برد. از آنجایی که فرصتهای مناسب همیشه بدست نمی آیند، ورزشکار می بایست سرعت تفکر خود را بالا برد.

سرعت در پیش بینی
یک ورزشکار حرفه ای می بایست ضمن اینکه قابلیت پیش بینی را داشته باشد، همچنین لازم است تا او سرعت این قابلیت را بالا برد تا نسبت به شرایط، پیش بینی های متفاوت کند.

سرعت در تصمیم گیری و اجرااین قابلیت به ورزشکار اجازه می دهد تا در عملی کردن تفکرات خود موفقتر باشد و پیش بینی های خود را قبل از دست رفتن موقعیت اجرا کند.

سرعت در عکس العمل
یک ورزشکار حرفه ای دارای سرعت بالا در عکس العملها است. او می داند که دربرابر اعمال حریف در حداقل زمان چه عکس العملی را نشان دهد، و مثلا اگر حرفیش اشتباهی کرد سریعا چه عکس و العملی را نشان دهد.

سرعت در حرکت اعضای بدن
چنانچه ورزشکار نتواند نسبت به ورزشی که انجام می دهد اعضای بدن خود را سریعا تحرک دهد، مطمنا" در اکثر مواقع نا موفق خواهد بود. بازیکن فوتبالی را در نظر بگیرید که در حرکت پاهای خود سرعت کافی را ندارد. چنین بازیکنی نمی تواند از شرایط محدود بهره ببرد و یا شرایطی مطلوب را خلق کند.

گرفتن سرعت از حریف
از آنجایی که این عنصر – سرعت – عاملی مهم در ورزش و رقابتهای آن است، محروم کردن حریف از این عنصر امتیازی مثبت محسوب می شود. شاید شما هم دیده اید که در برخی از رقابتهای ورزشی نظیر قوتبال یا بسکتبال، تیمها سعی در گرفتن سرعت از یکدیگر هستند.

یک ورزشکار یا تیمی حرفه ای می داند که گرفتن سرعت از حریف مقابل، شانس موفقیت حریف را کمتر می کند.

  موسیقی، مقوی استقامت در ورزش
یک پژوهش دانشگاهی موضوعی را تایید کرده است که بسیاری از ورزشکاران به آن اعتقاد دارند؛ اینکه گوش دادن به موسیقی می‌تواند ظرفیت تمرین کردن یک ورزشکار را افزایش دهد. دکتر "کاستاس کاراگئورگیس"، استاد دانشگاه برونل در پژوهشی یک فرمول جهت پیدا کردن "بهترین" موسیقی برای تمرین را کشف کرده است. او عملکرد 30 داوطلب را که به قطعات مختلفی از موسیقی گوش می‌‌کردند سنجید و دریافت که میزان تحمل و استقامت آنها با گوش کردن به موسیقی به طور متوسط 15 درصد افزایش پیدا می‌کند. او معتقد است؛ این یافته می‌تواند به کسانی که برای درمان چاقی مفرط یا مشکلات قلب و عروق ملزم به انجام فعالیت‌های ورزشی شده‌اند، کمک کند. تعداد آن دسته از باشگاه‌های ورزشی و بدن‌سازی که در آنها موسیقی پخش نمی‌شود اندک است، اما دکتر کاراگئورگیس، که در دو دهه گذشته مشغول تحقیق درباره ارتباط موسیقی و تمرینهای ورزشی بوده، معتقد است؛ احتمالا در بسیاری از ورزشگاه‌ها موسیقی "نادرست" برای ورزشکاران پخش می‌شود. بر اساس فرمول این استاد دانشگاه، تناسب یک قطعه موسیقی با فعالیت ورزشی، با استفاده از ریتم، میزان سرعت (tempo) و محتوای موسیقایی و با در نظر گرفتن ضریبی از "تاثیر فرهنگی" قطعه موسیقی تعیین می‌شود. بر اساس این فرمول، مناسب‌ترین قطعات برای یک تمرین متوسط تا سنگین، قطعاتی هستند که بین 120 تا 140 ضرب در ثانیه سرعت دارند. همچنین در جریان این پژوهش کسانی که تمرین‌های دشوار انجام نمی‌دادند، گفتند؛ گوش دادن به موسیقی باعث شد احساس دشواری آنها از سختی کاری که انجام می‌دهند کاهش یابد، هر چند کسانی که تمرین‌های دشوارتر انجام می‌دهند چنین احساسی نداشتند. با این حال هر دو دسته تایید کردند که موسیقی لذت تمرین کردن را افزایش داده است. کاراگئورگیس که تجربه فعالیت به عنوان مشاور ورزشگاه‌ها و باشگاه‌های ورزشی را داشته است، گفت: برخی از موارد موسیقی پخش شده در این اماکن بد انتخاب شده‌اند. او گفت: "در بسیاری از موارد قطعات "راک" پر سرو صدا یا قطعات آرام انتخاب می‌شوند که واقعا برای این محیط نامناسب هستند. برخی از ورزشگاه‌ها هم کانال‌های رادیویی را در محیط باشگاه بازپخش می‌کنند که فکر خوبی نیست، زیرا ایستگاه‌های رادیویی نوع موسیقی خود را برای تغییر دادن احساس شنوندگانشان تغییر می‌دهند." این متخصص گفت: یافته‌های پژوهش می‌تواند به ویژه برای کسانی مناسب باشد که برای حفظ یا بهبود سلامتی، ورزش کردن به آنها توصیه شده است.


ب- تمرینات استقامتی (هوازی)تمرینات استقامتی در این موارد به شما کمک می کند. این تمرینات موجب افزایش تعداد ضربان قلب و تنفس می شوندو مصرف اکسیژن در طی این حرکات افزایش می یابد. در نتیجه کارایی قلب، ریه ها و سیستم گردش خون افزایش می یابد و توانایی شما را در انجام کارهای روزانه بیشتر می کند.

این تمرینات شامل ورزش هایی مثل پیاده روی ، دویدن، دوچرخه سواری، شنا و کوهنوردی است. در اینجا  پیاده روی را که یکی از ساده ترین و مناسب ترین ورزش ها است، شرح می دهیم.

نوع فعالیت یا ورزشی که انجام می دهید بسیار مهم است زیرا ورزشهای گوناگون ، اثرات مختلفی در بدن دارند . بهترین نوع ورزشها برای قلب ، ریه و گردش خون ورزشهایی هستند که دارای حرکات مداوم و موزون بوده که شامل راه رفتن ، دوچرخه سواری ، دویدن ، شنا کردن و می شوند . به این نوع ورزشها ، ایروتونیک و یا هوازی گفته می شود ، این فعالیتها باعث افزایش قوام و قدرت عضلات و همچین پایداری سیستم قلبی – عروقی می شوند .
به فعالیتها و یا ورزشهایی که در آن انقباض عضلات بدون ایجاد حرکت در بدن صورت می گیرد ، ورزشهای ایزومتریک گفته می شود . از این دسته می توان به هل دادن ، کشیدن ، بلند و حمل کردن اشاره کرد . از انجام این گونه ورزشها در 6 هفته اول دوره نقاهت باید پرهیز کرد و سپس با مشاوره کردن با پزشک متخصص طب فیزیکی ، به اینگونه فعالیت مشغول شد . گر چه این فعالیتها قدرت و قوام عضلات را افزایش می دهند ولی اثر مثبتی بر روی سیستم قلبی – عروقی ندارند .

برای هر فرد بسته به شرایط ، ورزشی مناسب حال و علایقش میتوان تجویز کرد ، اگر برنامه ورزشی را جدیدا شروع می کنید ، پیاده روی و دوچرخه سواری (ثابت) ، بهترین فعالیتها هستند .
اگر تحت عمل جراحی قرار گرفته اید شما هم می توانید با انجام مقدار کمی از این ورزش ها شروع کنید ، بدون اینکه هیچگونه فشاری بر خود وارد بیاورید . بعد از گذشت 6 هفته از دوره نقاهت ، می توان ورزشها و فعالیتهای دیگری به برنامه ورزشی خود اضافه کنید . ولی قبل از آن حتما پزشک متخصص طب فیزیکی را یکی از اهداف ورزش افزایش تدریجی ضربان قلب و تنفس است . هدف شما از ورزش کردن سود رساندن به قلب و ریه است و نه خسته کردن خود ، حین ورزش کردن شما باید قادر به صحبت کردن باشید و هیچگونه احساس تنگی نفس نداشته باشید .
با مقدار کم ورزش خود را شروع کنید و پس از چند دقیقه شدت آن را به تدریج افزایش دهید . اگر پیاده روی را انتخاب کر ده اید ، با سرعت کم شروع کنید و آهسته آن را با توجه به وضعیت خود ، افزایش دهید . اگر دوچرخه سواری ثابت را انتخاب کردید ، با سرعت کم رکاب زده و سپس پس از چند دقیقه آن را افزایش دهید .تعداد دفعات ورزش:در شروع هر برنامه ورزش بخصوص اگر به تازگی از بیمارستان ترخیص شدید و یا تحت درمان بیماری ریوی حادی هستند ، توصیه به فعالیتهای ورزش کوتاه مدت ولی به دفعات بیشتر می شود بسته به استقامت کنونی ، قدرت و شرایط ریوی شما ، دستورات لازم از طرف پزشک متخصص توانبخشی ریوی به شما داده می شود که باعث افزایش قدرت و استقامت شما می شود. اگر دچار ضعف شدید هستید ، توصیه به ورزش کردن های کوتاه مدت ( چند دقیقه ) ولی 5-4 بار در روز می شود . تعداد دفعات ورزش با افزایش مدت آن کاهش می یابد . هدف ورزش کردن یکبار در روز 5-4 بار دهفته می باشد .

آمادگی جسمانی قلبی عروقی و هوازی چیست؟

استقامت اصطلاحی است که به طور گسترده در ورزش استفاده می شود و می تواند برای افراد متفاوت معانی متفاوتی داشته باشد. در ورزش ، استقامت به توانایی ورزشکار به تداوم ورزش طولانی مدت برای چند دقیقه ، چند ساعت یا حتی چند روز اشاره دارد. در استقامت لازم است سیستم های گردش خون و تنفس جهت پشتیبانی از فعالیت بدنی مداوم ، انرژی ماهیچه های در حال فعالیت را تامین کند.وقتی اکثر مردم در باره استقامت صحبت می کنند ، اشاره آنها به استقامت هوازی است ، که اغلب معادل با آمادگی جسمانی قلبی عروقی است. هوازی به معنی " با اکسیژن " است و در طی ورزش هوازی بدن به منظور کمک به تامین انرزی مورد نیاز ورزش از اکسیژن استفاده می کند. هدف تمرین استقامتی توسعه سیستم های تولید انرژی برای برآوردن نیازهای فعالیت تا زمان لازم می باشد.

مسیرهای انرژی – چگونه غذاها ، سوخت لازم برای ورزش را تامین می کنند؟
بدن از طریق چند مسیر انرژی مختلف ، غذا را به سوخت تبدیل می کند. به زبان ساده ، بدن می تواند با یا بدون حضور اکسیژن ، مواد مغذی را به انرژی تبدیل کند. این دو سیستم انرژی

* متابولیسم هوازی ( با اکسیژن )

* متابولیسم غیر هوازی( بدون اکسیژن )

نامیده می شود.
این مسیرها را می توان باز هم تقسیم بندی کرد. سه سیستم انرژی که به طور رایج در ورزش به آن ها اشاره می شود از این قرارند:
 * مسیر انرژی غیر هوازی ATP-CP که انرژی را برای زمان کوتاه تا 10 ثانیه فراهم می کند.
 * متابولیسم غیر هوازی ( گلیکولیز) که انرژی را برای زمان های فعالیت کوتاه و با شدت  زیاد که چند دقیقه طول می کشد ، تامین می کند.
 *  متابولیسم هوازی که اکثر انرژی مورد نیاز برای ورزش طولانی مدت و با شدت کمتر را که نیازمند اکسیژن فراوانی است تامین می کند. محصولات زائد، دی اکسید کربن و آب بر اثر عرق و بازدم حذف می شوند.

متابولیسم هوازی و استقامت
اغلب اوقات ترکیبی از سیستم های انرژی است که سوخت مورد نیاز ورزش را فراهم می کند ، و شدت و طول زمان ورزش تعیین می کند که چه روشی در چه زمانی استفاده می شود. اما ، متابولیسم هوازی اکثر انرژی مورد نیاز برای ورزش های طولانی مدت و استقامتی را تامین می کند.ورزشکاران پیوسته تلاش می کند ظرفیت شان را برای ورزش سخت تر و طولانی تر بالا ببرند. عواملی که فعالیت های با شدت بالا و پیوسته را محدود می کنند شامل خستگی و فرسودگی هستند. نشان داده شده است که تمرین ورزشی ، نقطه ای را که در آن این خستگی روی می دهد اصلاح می کند و به تعویق می اندازد.

VO2Max  و استقامت هوازی
VO2Max یا حداکثر جذب اکسیژن عاملی است که می تواند ظرفیت ورزشکار را برای انجام ورزش پیوسته مشخص کند و با استقامت هوازی مرتبط است. VO2Max به حداکثر میزان اکسیژنی که شخص می تواند در طی ورزش حداکثری یا خسته کننده مصرف کند اشاره دارد.  VO2Max به صورت میلی لیتر اکسیژن مصرف شده در یک دقیقه به ازاء هر کیلوگرم وزن بدن است. VO2Max را معمولا بهترین شاخص استقامت قلبی تنفسی و آمادگی جسمانی هوازی می دانند. ورزشکاران استقامتی حرفه ای معمولا VO2Max بالایی دارند. و برخی مطالعات نشان می دهد که این امر تا حدی زیادی به علت ژنتیک می باشد ، هر چند نشان داده است که تمرین ، VO2Max را تا 20 درصد افزایش می دهد. هدف اصلی اکثر برنامه های تمرینی بالا بردن این عدد است.

نوع فیبر عضلانی و استقامت
ورزشکاران استقامتی حرفه ای اغلب نسبت بالاتری از فیبرهای با کشش آرام ( نوع 1 ) دارند. این فیبرهای با کشش آرام در استفاده از اکسیژن ( و متابولیسم هوازی ) برای تولید سوخت بیشتر جهت انقباض های پیوسته در زمان طولانی کارآمدتر هستند. آنها نسبت به فیبرهای با کشش سریع آرامتر مصرف می کنند و می توانند قبل از رسیدن به مرحله خستگی زمان زیادی فعالیت کنند. در نتیجه ، فیبرهای با کشش آرام در کمک به ورزشکاران ماراتن و دوچرخه سواران جهت ساعت ها فعالیت عالی می باشند.

انطباق ها نسبت به تمرین استقامتی
با تمرین استقامتی ، بدن جهت تولید ATP از طریق متابولیسم هوازی توانا تر می شود. سیستم قلبی تنفسی و سیستم های انرژی هوازی در انتقال اکسیژن به عضلات در حال فعالیت و تبدیل کربوهیدرات و چربی به انرژی کارآمدتر می شوند.

برنامه های تمرین استقامتی
روش های مختلفی برای تمرین جهت بهتر کردن استقامت هوازی وجود دارد. طول مدت ، تکرار و شدت هر نوع تمرین متفاوت است و تمرین بر سیستم های انرژی  و مهارت های اندکی متفاوت تمرکز می کند و منجر به انطباق های جسمانی مختلفی می شود. برخی از معروف ترین برنامه های تمرینی استقامتی شامل موارد زیر است:
 
* تمرین آرام در مسافت طولانی : این نوع تمرین متداول ترین نوع تمرین استقامتی و اساس دونده های ماراتن ، دوچرخه سوارهای با مسافت طولانی و دیگر ورزش ها که نیازمند خروجی های انرژی پیوسته مداوم هستند می باشد.
 * تمرین سرعت / تمپو (Pace/Tempo Training ) : شامل تمرین با شدت یکنواخت اما نسبتا بالا تنها اندکی بیشتر از مسابقه سرعت برای مدت کوتاه تر، معمولا 30-20 دقیقه با سرعت یکنواخت .
* تمرین اینتروال : شامل فعالیت های بدنی کوتاه و تکراری اما شدید( 5-3 دقیقه و پس از آن دوره های کوتاه استراحت ). 
* تمرین مداری (Circuit Training ) :شامل مجموعه ای از ورزش های خاص است که مدت های کوتاهی انجام می شود و به صورت سریع و پشت سر هم و با استراحت اندک یا بدون استراحت در بین آنها تکرار می شود. برنامه های تمرین مداری سنتی ، هم قدرت و هم استقامت را می سازند و می تواند بسته به برآوردن اهداف  تمرینی هر ورزشکار به روش های مختلف انجام شود.   
* تمرین Fartlek : برخی یا تمام روش های تمرینی دیگر را در طی یک جلسه تمرینی طولانی و معتدل ترکیب می کند. در طی تمرین ورزشکاران دوره های کوتاه فعالیت با شدت بیشتر را بدون برنامه تنظیمی اضافه می کنند ؛ که به خود ورزشکاران بستگی دارد.

نادر شنبه 10 فروردین 1398 ساعت 15:27
0 نظر

برنامه های هفته پنجاه و دوم، سال 97

کوهپیمایی کوهنوردی آموزش کوهپیمایی اکوتور آموزش دوچرخه سواری کوهستان کوهنوردان فرهنگ کوهنوردی جهت یابی در کوهستان
نادر چهارشنبه 22 اسفند 1397 ساعت 00:06
0 نظر

برنامه های هفته پنجاه و یکم ، سال 97

کوهپیمایی آموزش کوهپیمایی اکوتور آموزش دوچرخه سواری کوهستان طبیعت گردی سنگ نوردی حرفه ای
نادر دوشنبه 13 اسفند 1397 ساعت 11:43
0 نظر

نکات ایمنی در سفر به مناطق کویری را جدی بگیرید

نکات ایمنی در سفر به مناطق کویری را جدی بگیرید












سفر به مناطق کویری علی‌رغم اینکه از پرنشاط‌ترین سفرها به شمار می‌رود، سفر اسرارانگیزی نیز محسوب شده و در صورت نداشتن آمادگی برای سفر خطراتی را نیز برای گردشگر کویر به همراه دارد.

مسافران کویر برای کمتر کردن ریسک سفر باید چندین نکته را مد نظر قرار دهند.

این روزها علاقه‌مندان به سفرهای کویری رو به افزایش است.

پیشنهاد می‌شود که گردشگرانی که تاکنون به این نقاط سفر نکرده‌اند برای دیدن کویر و اقامت در آن با تورهای طبیعت‌گردی که گردانندگان آن از تجربه بسیاری برخوردارند همراه شوند.

اما اگر قصد سفر به کویر را دارید و ترجیح می‌هید که در گروه محدود و جدا از تور به کویر سفر کنید، چندین مورد را باید در نظر بگیرید.

 

مواردی که باید قبل از حرکت رعایت کنید:

* چک لیست تهیه کنید

مدتی قبل از سفر چک لیستی از تمامی کارهایی که باید قبل از سفر به انجام برسانید و تمامی وسایل و تجهیزاتی که می‌بایست به همراه ببرید تهیه کنید.

تاریخی برای انجام هریک ذکر کنید تا در ساعات پایانی دچار مشکل نشوید. تمامی مطالبی که در ادامه می‌آید، بسته به نوع سفر و نیازهای شما می‌تواند در قالب چک لیستی که تهیه می‌کنید گنجانده شود.

اگر با چند خودرو سفر می‌کنید، می‌توانید با سرنشینان دیگر خودروها چک لیست خود را مقایسه کرده و نسبت به کفایت آمادگی خود و دیگران برای سفر اطمینان حاصل کنید.

* بی‌گدار به آب نزنید

در مورد مسیری که انتخاب کرده‌اید شرایط فصلی و امکانپذیر بودن سفر، با راهنمای خبره مشورت کنید و به توصیه‌های او عمل کنید.

بدون وی جاده را ترک نکنید.  لزوم بهره‌گیری از راهنما و نقشه‌های دقیق با بزرگنمایی مناسب برای سفر به کویر ضروری است.

* تجهیزات سنگین را فیکس کنید

تجهیزات سنگین مثل جعبه آچار، جک و دیگر وسایل را در صورتی که درون خودرو و یا روی باربند قرار دارند، محکم کنید.

برای چنین کاری می‌توانید از جعبه‌های فلزی و مستعمل مهمات استفاده کنید. کافیست در فضای زیر صندلی و یا محل قرار دادن بار، جعبه‌های مهمات را توسط پیچ و مهره به بدنه فیکس کنید.

حال می‌توانید از جعبه‌های فوق برای حمل تجهیزات سنگین و یا برنده در درون خودرو بهره ببرید. در صورتی که از چنین روشی بهره نمی‌برید، به هر نحو ممکن از بازی و لق زدن وسایل سنگین درون خودرو جلوگیری کنید.

در صورت استفاده از باربند، سعی کنید تجهیزات را کاملا توسط طناب و یا کش‌هایی که برای بستن بار بر روی موتور‌سیکلت استفاده می‌شود فیکس کنید.

به این ترتیب از میزان صدمه دیدن سرنشینان و تجهیزات در تکان‌های شدید کاسته می‌شود.

* سلامت خودرو را کنترل کنید

با وجودی که کنترل کامل خودرو غیر عملی است ولی هرگز بدون اطمینان از سلامت بخش‌های زیر جاده را ترک نکنید.

مراقب باشید شاسی اتومبیل به گل نرود که در آن صورت بیرون آوردن آن بسیار دشوار است

*تجهیزاتی که برای سفرهای خارج از جاده به همراه می‌برید

هنگامی که فرسنگ‌ها از راه‌های اصلی، پمپ بنزین و مکانیک دور هستید و از زمین‌هایی دشوار عبور می‌کنید، می‌بایست تنها روی خود و امکانات خود حساب کنید. در چنین شرایطی ضرب المثل "هر چه خوار آید، روزی به کار آید" صادق است.

شاید سفرهای زیادی را بدون نیاز به تجهیزات زیر پشت سر گذاشته باشید، ولی حادثه رخ می‌دهد. برخی از وسایل زیر بسته به نوع خودرو اختصاصی هستند، ولی برخی دیگر می‌توانند مورد استفاده دیگر وسایل نقلیه نیز واقع شوند.

بنابراین حمل تمامی آنها توسط تمام خودروها الزامی نداشته و تنها کافیست که تیم از وسایل زیر بهره ببرد.

*فهرست لوازمی که برای سفر مورد نیاز است:

روغن ترمز و کلاچ روغن موتور، روغن گیربکس، روغن کمک و واسکازین دیفرانسیل‌ها و تمامی گریس خورهای گاردان و فرمان را کنترل و در صورت لزوم روانکاری کنید. در زمستان از دارا بودن ضدیخ اطمینان حاصل کنید.

نکته، رینگ‌های آلومینیومی برای سفرهای خارج از جاده، مناسب نیستند و احتمال شکستن آنها وجود دارد، رینگ‌های فابریک خودرو در چنین سفرهایی بهترین انتخاب است. همچنین لاستیک‌هایی که دارای گل‌های جهت‌دار هستند و برای سرعت‌های بالا طراحی شده‌اند، برای خارج از جاده مناسب نبوده و علاوه بر اینکه به سرعت صدمه می‌بینند از کارایی مطلوبی برخوردار نیستند.

*مواردی که باید به هنگام رانندگی رعایت کنید:

• چهار چرخ

سفر خارج از جاده با خودرو سواری و یا تک دیفرانسیل اشتباه است. از سوی دیگر دو دیفرانسیل هم معجزه نمی‌کند. همواره به قابلیت‌های خود و خودرو خود آگاه باشید و از ماجراجویی و ریسک محاسبه نشده، بپرهیزید.

با این حال به کسانی که تجربه کمتری از سفر به کویر دارند پیشنهاد می‌شود اگر نمی‌خواهند با تور به مسافرت بروند حداقل گروهی به کویر مسافرت کنند.

* گروهی سفر کنید

وسوسه سفر با یک خودرو را از سر بیرون کنید. اگر موفق نشدید، بیش از همیشه احتیاط کنید. همواره کارهای تیمی موفقیت بیشتری در بردارد.

*چیدمان خودردوها

در صورتی که گروهی سفر می‌کنید، تمامی افراد گروه بخصوص رانندگان باید از روحیه همراهی و همکاری تیمی برخوردار باشند. تکروی و سرکشی همواره حادثه ساز است. اولین و آخرین خودرو می‌بایست همواره مشخص بوده و دیگران نباید بدون همانگی از اولین یا آخرین خودرو عبور کند.

خودرویی که در پیشاپیش حرکت می‌کند باید با همراهی راهنما یا فردی محلی که با ناحیه آشنایی دارد، حرکت کند.

خودروهای دیگر به دنبال خودرو اول و حتی‌المکان دقیقا از روی مسیر خودرو جلویی، به حرکت ادامه می‌دهند. حرکت خودروها در کنار یکدیگر می‌تواند حادثه ساز باشد. آخرین خودرو از وضعیت خودروهای جلو گزارش می‌دهد.

در صورت توقف هر یک از خودرو ها، کاروان متوقف می‌شود. هر راننده باید از تعداد سرنشینان خود آگاهی داشته باشد، و همواره قبل از حرکت، از حضور همه سرنشینان اطمینان حاصل کند.

*امن‌ترین و آسان‌ترین مسیر را انتخاب کنید

با انتخاب مسیر‌های امن و آسان خود را با کم‌ترین هزینه به مقصد برسانید. چه بسا مسیرهای مشکل شما را از رسیدن به هدف بازداشته و یا با مشکلات جدی مواجه کنند. این موضوع که برای رانندگی خارج از جاده اقدام کرده‌اید دلیلی برای خودکشی نیست.

برای سلامت خود و همراهان خود، و وسیله نقلیه احترام قائل باشید و از ماجراجویی بپرهیزید، قبل از انتخاب مسیر به عملی بودن، و قابل بازگشت بودن آن فکر کنید. حتی الامکان از جاده ها برای طی مسیر استفاده کنید. همواره کوره راه بهتر از بی‌راهه است.

در صورتی که ناچار به خروج از راه هستید، نسبت به کیفیت زمین از نظر رطوبت، سنگلاخ یا ماسه‌ای یودن و شیب و عوارض آن تحقیق کنید.

گاه لایه‌ای نازک و خشک بر روی خاک تشکیل می‌شود که برای پیاده کاملا استوار و قابل اعتماد بنظر می‌رسد، ولی هنگام عبور خودرو لایه خشک شکسته و خودرو در گل و یا ماسه گرفتار می‌شود.

در کشور ما بسیاری مسیرهای خارج از جاده پوشیده از گدازه‌های آتشفشانی است. در این نواحی سنگهایی تیره رنگ با لبه‌های تیز مشاهده می‌شود.

عبور از چنین مسیر‌هایی احتمال پنچری را افزایش می‌دهد.

*آرام و بدون شتابزدگی رانندگی کنید

شرایط حاکم بر زمین‌های غیر هموار خارج از جاده، با جاده‌های خاکی، بزرگراه‌ها و پیست‌های اتوموبیل‌رانی متفاوت است.

رانندگی با سرعت بالا در بهترین شرایط موجب محروم شدن شما و سرنشینان از مشاهده طبیعت می‌شود. رانندگی سریع ممکن است به آسیب دیدن سرنشینان در اثر تکان‌های خودرو و یا شکستگی قطعات خودرو منجر شود.

همچنین سرعت در راه‌های خاکی و یا خارج از جاده، احتمال واژگونی خودرو را افزایش می‌دهد.

*رعایت فاصله با خودر جلویی

همواره فاصله خود با خودرو جلویی را کنترل کنید. ترمز ناگهانی در جاده‌های خاکی موجب لغزش خودرو می‌شود.

همچنین ترمز ناگهانی در نواحی ماسه‌ای و گلی منجر به فرو رفتن چرخ‌های جلو در خاک نرم، ماسه و یا گل خواهد شد.در چنین شرایطی راه اندازی مجدد خودرو با مشکلاتی همراه است. در این شرایط حرکت آهسته در مسیر قبلی رو به عقب کار ساز است.

* عبور آرام از برآمدگی‌ها و چاله‌ها

با عبور آرام از چاله‌ها و برآمدگی‌های زمین می‌توانید از فشار غیر متعارفی که به سیستم تعلیق و جلوبندی و شاسی وارد می‌‌شود بکاهید. خودروهای شاسی بلند و دودیفرانسیل عموما از شاسی مستحکمتر و قطعات قوی تری بهره می‌برند، استحکام بیشتر منجر به افزایش وزن قطعات خودرو می‌شود.

وزن زیاد قطعات، اینرسی آنها را افزایش می‌دهد. هنگامی که با سرعت زیاد عرض جویبارها و چاله‌ها را می پیمائید، در حال ضربه‌زدن به سیستم تعلیق و فرمان، و شاسی خودرو هستید.

 

از چاله‌های آبگرفته عبور نکنید و برای عبور از نهرها نیز، محل‌هایی که بستر سنگی است، انتخاب کنبد. در نواحی مرطوب از خط القعر دوری کنید.

*کمربند ایمنی را ببندید

کمربند ایمنی با محکم نگه داشتن سرنشینان بر روی صندلی، از برخورد آنها با سقف یا ستونهای اتاق، هنگام عبور ازعوارض زمین جلوگیری می‌کند. چسبیدن به صندلی تسلط شما بر وسیله نقلیه را افزایش می‌دهد.

پوسته خشک روی زمین فریب دهنده است، چرا که خاک زیر آن سست و متزلزل است.

*مراقب بوته‌ها و درختان باشید

به اتوموبیل خود بیاموزید که برای زندگی احترام قائل باشد و به هیچ وجه از روی بوته‌ها عبور نکند، بوته‌ها مامن پرندگان، و برخی جانوران بیابانی است. نابود کردن موجوداتی که برای ادامه حیات در کویر، مبارزه می‌کنند، در زیر چرخهای خودرو و یا بدست من و شما، بسیار غم‌انگیز و توجیه ناپذیر است. به طبیعتی که پذیرای شماست، احترام بگذارید.

* بالا و پایین رفتن از تپه‌ها

مرکز ثقل خودردو‌های شاسی بلند، از خودرو‌های سواری بالاتر است. همچنین بر خلاف تصور عامه با افزایش وزن خودرو، گرانیگاه خودرو شاسی بلند، بیشتر از زمین فاصله می‌گیرد. این امر موجب می‌شود، واژگونی خودرو‌های شاسی بلند، بسیار ساده تر از سواری رخ دهد.

برای بالا رفتن از شیب‌های تند، هرگز شیب از بصورت مایل بالا نروید. بلکه کاملا مستقیم از شیب بالا روید. در صورتی که خودرو شما قادر به بالا رفتن از شیب نبود، از پیمودن مسیر خودداری کنید. حرکت بصورت مایل منجر به واژگون شدن وسیله نقلیه می‌شود.

همچنین هرگز بر روی شیب‌های تند اقدام به دور زدن نکنید، بلکه شیب را با دنده عقب به پایین بازگردید. در این شرایط خودرو را خلاص نکنید. هرگز از تپه یا شیبی که از آن سوی آن خبر ندارید، سرازیر نشوید. هنگام پائین آمدن از شیب، خودرو را در دنده سنگین قرار داده و طی مسیری مستقیم از شیب پایین بیایید. برای اطلاعات بیشتر در اینترنت به جست‌وجو بپردازید.

به خاطر سپردن مسیر و نشانه‌گذاری راه تکیه بر ادوات الکترونیکی مسیر یابی کافی نیست. می‌بایست نشانه‌هایی را جهت بازگشت به خاطر بسپارید. از سوی دیگر با توجه به طبیعت متغیر کویر، تکیه بر ردپا و اثر چرخ‌ها برای طی مسیر بازگشت، چندان قابل اطمینان نیست. بنابراین از نشانه‌ها و عوارض زمین مانند کوه‌ها، تپه‌ها و یا درختان جهت نشان کردن مسیر بازگشت استفاده کنید.

همچنین محل خروج خود از جاده و مسیر خود را قبلا به محیط‌بانان و یا افراد محلی اعلام کنید تا در صورتی که بازنگشتید، محدوده معینی را به جستجو بپردازند و طی زمان کوتاه‌تری شما را بیابند.

*چیزی به جای نگذارید

به هیج عنوان زباله‌‌های خود را در صحرا رها و یا دفن نکنید. از ریختن روغن موتور بر روی زمین جدا خودداری کنید. هرچه باخود برده اید بازگردانید. گویی آنجا نبوده‌اید.

مریم کریمپور

کویر کوهپیمایی آموزش کوهپیمایی جهت یابی در کوهستان دوچرخه کوهستان
نادر پنج‌شنبه 9 اسفند 1397 ساعت 21:13
0 نظر

۱۰ افسانه غلط در مورد ورزش و چربی سوزی

اینفوگرافی: 10 افسانه غلط در مورد ورزش و چربی سوزی


اگر ورزش را به ۳ بخش قهرمانی، همگانی و تناسب اندام تقسیم می کنیم، برایمان کاملا"مشخص است که تناسب اندام بیشترین مخاطب را به خود اختصاص داده است. از این رو افسانه ها و باورهای ساختگی زیادی که ناشی از عدم آگاهی و کمبود مطالعه هستند در این ورزش به وفور دیده و شنیده می شوند. حتی برخی از این باورها در گذشته کاملا" به آن ایمان داشته اند اما به مرور زمان و مطالعات زیاد در این زمینه متوجه شده اند که حقیقت ندارد.

در این اینفوگرافی ۱۰ افسانه غلط در مورد ورزش و چربی سوزی را برای شما تهیه کرده ایم. بیشتر این باورها عمومی بوده و حتما" برای یکبار هم که شده یکی از این موارد به گوشتان رسیده است. پس مطالعه این اینفوگرافی را از دست ندهید تا علمی تر و سالم تر ورزش کنید.


اینفوگرافی: 10 افسانه غلط در مورد ورزش و چربی سوزی


تهیه و ترجمه: elmevarzesh.com

منبع: weighttraining

ورزش های هوازی ورزشکار ورزش
نادر پنج‌شنبه 9 اسفند 1397 ساعت 20:47
0 نظر

برنامه های هفته پنجاهم ، سال 97

کوهپیمایی آموزش کوهپیمایی کوهنوردی طبیعت گردی طبیعت بکر
نادر چهارشنبه 8 اسفند 1397 ساعت 14:39
0 نظر

پیاده روی در فضای سبز افکار منفی را دور می کند

مطالعات محققان دانشگاه استنفورد آمریکا نشان می دهد که پیاده روی در طبیعت و فضای سبز، افکار منفی را دور می کند و سبب خوش بینی می شود.

به گزارش ساینس، افکار منفی تکراری که معمولا نشخوار فکری (rumination) نامیده می شوند، یکی از مهمترین دلایل بروز افسردگی هستند. مطالعات نشان می دهد که پیاده روی در طبیعت و فضای سبز، این افکار منفی و تکراری را به طور کلی از ذهن پاک می کند.
در ادامه این تحقیقات آمده است که پیاده روی در زمین های ورزشی و خشک این تاثیر را ندارد. شهرنشینی و زندگی در مکان های شلوغ و پرتردد، احتمال بروز انواع بیماری های روانی و استرس را افزایش می دهد و یکی از روش های غلبه بر این عارضه، پیاده روی در طبیعت است.
پیاده روی علاوه بر تاثیر مثبت در روح و روان، بر سلامتی و طول عمر نیز تاثیرگذار است. مطالعه محققان دانشگاه کمبریج انگلیس نشان می دهد که حدود 20 دقیقه پیاده روی سریع روزانه از مرگ زودرس و اضافه وزن پیشگیری می کند.



نتایج این مطالعه که به مدت 12 سال به طول انجامیده است نشان می دهد که کم تحرکی خطرناک تر و کشنده تر از اضافه وزن است. به علاوه پژوهش های محققان فرانسوی نشان می دهد که حداقل چهار ساعت پیاده روی در هفته، خطر بروز سرطان سینه را 10 درصد کاهش می دهد.

در این تحقیق آمده است که سالانه در اروپا حدود 676 هزار نفر جان خود را بر اثر کم تحرکی از دست می دهند؛ در حالی که 337 هزار نفر به دلیل چاقی و اضافه وزن می میرند. تحقیقات نشان می دهد که متاسفانه عادت های غذایی و کم تحرکی در خانواده از نسلی به نسل دیگر منتقل می شود و فرزندان این عادت ها را از خانواده خود به ارث می برند.
استفاده بی رویه از تکنولوژی های نظیر تبلت، لپ تاپ و تلفن همراه، یکی از مهمترین دلایل کم تحرکی و اضافه وزن است. نتایج این تحقیقات در نشریه PNAS منتشر شده است.

آموزش طبیعت گردی طبیعت گردی طبیعت بکر استقرار در طبیعت دوستداران طبیعت آموزش جهت یابی در طبیعت تندرستی با طبیعت
نادر چهارشنبه 8 اسفند 1397 ساعت 14:23
0 نظر

تمرینات کوهنوردی

۱- به جای اینکه هر چندوقت یکبار تمرینات زیاد و شدیدی انجام دهید ، سعی کنید آن ها را به صورت مستمر و سبک انجام دهید .  

اگر در تمرینات کوهنوردی به بدن خود فشار زیادی وارد کنید ، روز بعد احساس درد می کنید و نمی توانید دوباره آنها را، انجام دهید . بهتر است که بجای تمرینات بیش از حد در ابتدای کار ، آن ها را به صورت تدریجی و مستمر در بازه ی یک ماهه انجام دهید . برای یک صعود بزرگ تمرین می کنید ؟ تمرینات کوهنوردی خود را با ۲۰ دقیقه پیاده روی شروع کنید . هر هفته آن را ۱۰ درصد افزایش دهید و خیلی زود آماده صعود خود بشوید .  ۲- از فوم رولر استفاده کنید .


۳- بعد از هر صعود خود ، تمرینات کششی انجام دهید . تمرینات کششی بعد از هر صعود ، احتمال مصدومیت را کاهش، از ناهماهنگی عضلات شما جلوگیری و ریکاوری بدن شما را سرعت می بخشد . زمانی که برای برگشت به ماشین خود رفتید، روی ماهیچه ی ساق پا ، چهار سر ران ، عضلات عقب ران و عضلات خم کننده مفصل ران متمرکز شوید . برای ۳۰ ثانیه این عضلات را کشش دهید تا به حالت مطلوب خود برسند . سعی کنید هر هفته یک بار برای اعمال تمرینات کششی بر کل بدن ، تمرینات یوگا را انجام دهید . برای تمرینات بیشتر مقاله ” تمرینات کوهنوردی “ را در سایت مطالعه فرمایید.
۴- قبل از هرگونه تمرینی، عضلات خود را گرم کنید .
برخلاف تمرینات کششی ثابتی که در مورد بالا ذکر شد ، کشش های حرکتی، بهترین تمرین، برای آماده کردن بدن برای انجام فعالیت ها می باشد. ۱۰ مرتبه حرکت بلند کردن پاشنه های پا ( double heel lifts ) ، پرش ( lunge ) و تاب دادن پا ها ( leg swings ) را، قبل از صعود خود انجام دهید . این حرکات کششی احتمال آسیب هایی از قبیل ، پیچ خوردگی مچ پا و کشیدگی عضلات را در مسیر صعود کاهش می دهد .
۵ – با بهبود بخشیدن تعادل بدنتان در مسیر از بروز مصدومیت های جدی جلوگیری کنید . تعادل، یکی از مهم ترین جنبه های انجام این حرکات ، برای تناسب اندام است . سعی کنید در خانه ، با تمرین در محیط های ناهموار و ایجاد حالات کم تعادلی، به سطحی از پیشرفت برسید تا از مصدومیت هایی نظیر : پیچ خوردگی مچ پا و آسیب های زانویی در امان باشید . سعی کنید روی یک پای خود ، حفط تعادل کنید ( می توانید چشمان خود را نیز ببندید تا آن را سخت تر کنید ) و یا تمرین single-leg balance reach progressions را انجام دهید .
۶- عضلات میانی خود را تقویت کنید .

تمامی حرکات بدن شما، از عضلات مرکزی شما سرچشمه می گیرند . این عضلات شامل عضلات باسن ، عضلات بالای پا و کمر می باشد . عضلات مرکزی قوی، حالات درست بدن در صعود را مشخص می کنند ، نفس کشیدن را بهبود می بخشند و خطر بروز آسیب های مثل پیچ خوردگی مچ پا و دردهای زانویی را کاهش می دهند . برای بهبود وضعیت کوهنوردی خود در مسیر ، حرکت پلانک ( plank ) را انجام دهید . این حرکت باعث تقویت عضلات و ستون فقرات شما می شود . در حالی که تمرینات floor cobras و ball back extensions، کمر و عضلات پشتی شما را تقویت میکنند تا در حمل کوله پشتی سنگین خود مشکلی نداشته باشید .
۷-تمرینات قدرتی شما را به کوهنوردی حاذق تبدیل می کند .
بعضی از تمرینات مانند اسکات ( squats ) ، پرش ( lunges ) ، پله ( step-ups ) و ددلیفت ( deadlifts) در حقیقت شبیه سازی برای آمادگی بیشتر با حرکاتی هستند که در کوهنوری به آن ها نیاز خواهید داشت . انجام این حرکات با وزنی کنترل شده به مفاصل شما اجازه می دهد تا در تمام دامنه ی حرکت خود، حرکت کنند و باعث تقویت عضلات و تعادل بیشتر شوند . در ابتدا با وزن بدن خود شروع کنید ، سپس می توانید برای بالابردن میزان مقاومت خود، دمبل را نیز به آن اضافه کنید .
۸- مصرف به موقع و به اندازه ی آب کارایی بدن شما را در صعود افزایش می دهد .


در هرساعت کوهنوردی در مسیر ، حدود ۴۷۳ الی ۸۲۸ میلی لیتر آب مصرف کنید. مصرف بیشتر از ۸۲۸ میلی لیتر آب بدون دفع صحیح نمک های بدن، خطر سرمازدگی را افزایش می دهد . مصرف کمتر از آن نیز خطر گرمازدگی را افزایش می دهد . برای افزایش سرعت جذب مایعات در مسیر ، از سیستم های آبرسانی مخصوص استفاده کنید .

۹- غذای شما، سوخت شما می باشد .  مسیر کوهنوردی جایی برای محدود کردن کالری ها و رژیم شما نمی باشد . پس سعی کنید هر یک ساعت، جایی بایستید و ۱۰۰ تا ۲۰۰ کالری خوراکی ، مثل کلوچه ها و یا ژله های انرژی زا بخورید . این باعث می شود تا سطح قند خون شما ثابت بماند و از همه مهم تر، به بدن خود در توقف ، استراحت مختصری داده اید . برای صعودهایی که در آن کل روز را مشغول کوهنوردی هستید ، وعده های غذایی کاملی که حاوی چربی ، کربوهیدارت ها و پروتئین هستند به همراه داشته باشید.

۱۱- استراحت، بخشی از تمرین است . زمانی که برای ورزشکاران خود برنامه ای تمرینی طراحی میکنم ، مطمئن می شوم که استراحت، بخشی جدانشدنی از تمرینات کوهنوردی آن ها باشد . یک دوره ی هفتگی ، بین روز های صعود و روزهای تمرینات کششی، به همراه یک روز استراحت کامل در هفته . بعد از یک دوره ی ۱۲ هفته ای تمرینات ، یک هفته را استراحت کنید . این دوره های استراحت ، به بدن شما اجازه می دهد که تمامی ضایعات بدن شما که ناشی از تمرینات است به طور کامل دفع شوند و برای دوره ی دیگر تمرینات، کاملا آماده باشید . این استراحت ها با ایجاد یک وقفه ی روانی از تمرینات کوهنوردی نیز، به تجدید قوای ذهنی و جسمی شما کمک می کنند. برای اطلاعت بیشتر مطالعه و پژوهش بفرمایید.

منبع : Backpacker.com

آموزش طبیعت گردی طبیعت بکر استقرار در طبیعت
نادر شنبه 4 اسفند 1397 ساعت 13:53
0 نظر

حتما با خود یک کیف کمک های اولیه به همراه داشته باشید

برای آمادگی بیشتر در نقاط کوهستانی و رسیدگی به این آسیب های ناخواسته ، حتما با خود یک کیف کمک های اولیه به همراه داشته باشید . کیف های کمک‌های اولیه به وفور در بازار پیدا می شوند اما شاید بخواهید خودتان کیف کمک های اولیتان را بسازید . توجه داشته باشید که یادگیری کارایی هر یک از آیتم های داخل کیف اهمیت بسزایی دارد . بسیاری از کیف های کمک‌های اولیه بروشور و یا دستورعمل هایی برای استفاده در خود گنجانده اند اما سعی کنید در پیدا کردن آیتم ها و باز کردن آن ها به درجه ای از آشنایی برسید تا در صورت بروز حادثه سریعا به سراغ آن ها بروید . شرکت در یک دوره آموزشی ایمنی در طبیعیت مطئمنان به نفعتان خواهد بود . در این رابطه ، مقاله ی ” کیف کمک های اولیه و ضرورت آن “ را مطالعه فرمایید .  بهترین مقابله ، پیشگیری از وقوع آسیب دیدگی است



بهترین راه برای مقابله و برخورد با این آسیب دیدگی ها ، پیشگیری از وقوع آن ها می باشد . برای این کار سعی کنید لباس و پوشش مناسب داشته باشید ، بوت های مخصوص کوهنوردی به پا کنید ، کوله ی خود را سبک کنید ، در بین راه مدتی به خود استراحت دهید و حتما از تغییرات شدید جوی در ارتفاعات زیاد ، محفوظ بمانید . هرچند بروز بعضی از آسیب ها اجتناب ناپذیر هستند اما سعی کنید با رعایت نکات ایمنی مسیر خود را به سلامت طی کنید. برای شناخت بیشتر خطرات مسیر، مقاله ی ” خطرات کوهستان “ را در سامانه بریم کوه مشاهده کنید .
سطح آسیب دیدگی را ارزیابی کنید  قبل از اینکه سراغ کیف کمک های اولیه بروید ، سعی کنید تا ارزیابی از وخامت آسیب دیدگی داشته باشید . شاید یک تاول معمولی باشد یا شاید هم چیزی جدی تر ! آیا این آسیب دیدگی ممکن است جان شما را تهدید کند و یا خیلی آسان درمان می شود ؟ سعی کنید این ارزیابی را خیلی سریع انجام دهید تا بتوانید قدم بعدی خود را مشخص کنید . اگرچه در اکثر مواقع خودتان می توانید به آسیب دیدگی رسیدگی کنید ، بروز بعضی از آسیب دیدگی های جدی در کوهستان نیازمند مداخله ی سریع اوژانس و تجهیزات پزشکی می باشد . اگر در نقاط دوردست در کوهستان هستید ، ممکن است رسیدن کمک به شما مقداری طول بکشد . سعی کنید تا زمان رسیدن اوژانس ، به بهترین نحو از جراحت مراقبت کنید تا آسیب بیشتری نبیند.
چگونگی بهبود چندی از آسیب دیدگی های شایع در کوهنوردی را، فرا بگیرید :  اگر آسیب دیدگی شما سطحی است و خودتان می توانید آن را درمان کنید ، خبر خوبی است . در این قسمت تعدادی از آسیب دیدگی های شایع را به همراه درمان جزئی آن، برایتان آماده کرده ایم. مطئمن باشید با وجود جعبه کمک های اولیه و کمی استفاده از مغز خود، از پس درمان آن ها برخواهید آمد!
بریدگی و زخم ها :

اگر سعی به کمک فرد دیگری دارید ، حتما با یاد داشته باشید که دستکش به دست کنید . محل خونریزی را فشار دهید . به تدریج سطح فشار را بالاتر ببرید تا زمانی که خونریزی متوقف شود . سراغ کیف کمک های اولیه بروید . مقداری گاز پانسمان را دور آن بپیچید، اما مواظب باشید که جریان پمپاژ خون به محل را کاملا قطع نکنید. ( مگر اینکه آسیب دیدگی خیلی عمیق و جدی باشد و بخواهید جریان خون را به طور کامل با شریان بند قطع کنید ) زمانی که خونریزی متوقف شد ، زخم را با آب شستشو دهید ( اصلاح پزشکی irrigating the wound ). پماد های آنتی بیوتیک را در محل زخم بمالید ، آن را بپوشانید و سعی کنید هروز پانسمان را عوض کنید تا زخم شما شروع به التیام کند .
سوختگی :

سریعا محل سوختگی را در آب سرد فرو کنید . سطح سوختگی را با پماد های آنتی بیوتیک بپوشانید ( داخل کیف کمک های اولیه شما وجود دارد ) . محل سوختگی و بالاتر از آن را با گاز پانسمان بپوشانید . یک مسکن مثل ایبوپروفن بخورید و سعی کنید آب زیادی مصرف کنید .
پیچیدگی و رگ به رگ شدن مچ و زانو ها :

اگر هنوز می توانید مفصل ها را تکان دهید ، خبر خوبی است ! به آن ها استراحت بدهید ، مقداری یخ روی آن ها بگذارید، فشار دهید و آن را بالاتر بیاورید . برای به یاد داشتن این نکات ، تنها کلمه ی مخفف ” R I C E ” را به خاطر داشته باشید . R = Rest , I = Ice , C = Compress , E = Elevate
شکستگی استخوان و یا پارگی رباط :

در بهترین حالت ،ممکن است همچنان با شکستگی و درد زیاد آن ، بتوانید به صعود خود ادامه دهید . می توانید با آتل ، باتوم های کوهنوردی و یا هر قطعه ی کوچک و صاف ، محل شکستگی را ببندید تا از تکان و حرکت استخوان ها جلوگیری کنید .
تاول ها :

تاول ها معمولا رنج آور ترین و در عین حال شایع ترین نوع آسیب دیدگی ها، در کوهنوردی هستند . اگر دچار یک یا چند تاول شدید ، نگران نباشید ، چون خیلی آسان می توانید با آن کنار بیایید و به صعود خود ادامه دهید . اولین قدم آن ، خالی کردن محتوای آن با یک سوزن است . زمانی که کاملا خالی و خشک شد، مانند زخم های معمولی با آن رفتار کنید ، اطراف تاول را تمیز نگه دارید و آن را بپوشانید . بعد از بستن آن ، دعا کنید که بعد از راه افتادن دوباره درد آن به سراغ شما نیاید !
نترســــــید !

اگر آسیب دیدگی جدی بود ، نترسید ! از مغزتان استفاده کنید و به یا داشته باشید که مهم ترین کار، حفظ آرامش است . اگر برایتان محیا است ، برای جلوگیری از آسیب بیشتر و یا بیماری های عفونی ، فرد آسیب دیده را به پناهگاهی منتقل کنید . سعی کنید با فرد مجروح صحبت کنید و او را به آرامش دعوت کنید . به او یادآور شوید که نفس عمیق بکشد .

کوهپیمایی کوهنوردی آموزش کوهپیمایی کوهنوردان
نادر شنبه 4 اسفند 1397 ساعت 13:48
0 نظر

پیاده روی معجزه ای در ارتقای سلامتی

محققان به تازگی دریافتند که راه رفتن قدرت ایده پردازى را زیاد مى‌کند. آن‌ها سطح ایده پردازى را در هنگام راه رفتن و نشستن اندازه گرفتند و پس از بررسی مشخص شد که به طور متوسط ۶۰ درصد ایده پردازى هنگام راه رفتن افزایش مى‌یابد. معجزه پیاده روی در ارتقای سلامتی را جدی بگیرید.

فواید پیاده روی:

بهبود عملکرد مغز با پیاده روی

پیاده روی روی افزایش سن مغز تأثیر گذاشته و بسیاری از خطرات مانند ابتلا به زوال مغز و پیری و مشکلات آن را کاهش می دهد. پیاده قدم زدن در افراد مسن و در رده های سنی۵۵ تا ۸۸ ساله می تواند منجر به کاهش خطر ابتلا به آلزایمر ایجاد کند. قدم زدن در افراد عقب مانده اثرات مثبت زیادی دارد که روی بهبود عملکرد مغز آنها تاثیرگذار است.
[تعداد: 1    میانگین: 5/5]

معجزه پیاده روی در ارتقای سلامتی

محققان به تازگی دریافتند که راه رفتن قدرت ایده پردازى را زیاد مى‌کند. آن‌ها سطح ایده پردازى را در هنگام راه رفتن و نشستن اندازه گرفتند و پس از بررسی مشخص شد که به طور متوسط ۶۰ درصد ایده پردازى هنگام راه رفتن افزایش مى‌یابد. معجزه پیاده روی در ارتقای سلامتی را جدی بگیرید.

فواید پیاده روی:

بهبود عملکرد مغز با پیاده روی

پیاده روی روی افزایش سن مغز تأثیر گذاشته و بسیاری از خطرات مانند ابتلا به زوال مغز و پیری و مشکلات آن را کاهش می دهد. پیاده قدم زدن در افراد مسن و در رده های سنی۵۵ تا ۸۸ ساله می تواند منجر به کاهش خطر ابتلا به آلزایمر ایجاد کند. قدم زدن در افراد عقب مانده اثرات مثبت زیادی دارد که روی بهبود عملکرد مغز آنها تاثیرگذار است.

تقویت استخوان بندی

پیاده روی می تواند در تقویت استخوان بندی و کاهش خطر ابتلا به پوکی استخوان تاثیرات بسیار بزرگی داشته باشد. خانم هایی که دست کم چهار ساعت در هفته راه می روند تا ۴۰ درصد کمتر دچار شکستگی لگن می شوند.

بهبود خلق و خوی شما

قدم زدن روحیه افراد را تقویت کرده و موثرترین کار این است که کمی در طبیعت و یا فضای سبز قدم بزنید. قدم زدن می تواند برای کاهش احساس سرخوردگی و یا ناراحتی شما اثر خوبی برجای گذارد. . قدم زدن با مدیتیشن برای آرام کردن مغز شما برابری می کند.

بهبود گردش خون

پیاده روی های منظم می تواند برای قلب شما مفید باشد. هر چقدر که گردش خون افزایش یابد به همان میزان فشار خون را پایین آورده و خطر ابتلا به سکته مغزی را کاهش می دهد. فقط کافیست در روز تنها سی دقیقه قدم بزنید؛ قلب سالم تری خواهید داشت.

تقویت عضلات ساق پا

افزایش توان جسمی هر فرد کاهش می یابد. این مورد سبب از دست دادن تعادل بدن و نیز مشکلاتی مانند راه رفتن می شود. قدم زدن روی پاشنه ی پا می تواند عضلات ساق پا را قوی کرده و به کارکرد بهتر آن کمک کند.

تقویت حافظه

شاید برایتان پیش آمده باشد که سوئیچ ماشین یا گوشی موبایل تان را گم کنید و به یاد نیاورید که آنها را در کجا گذاشته بودید؟ پیاده روی می تواند این حالت ها را در شما رفع کند. به عبارتی پیاده روی سبب بهبود عملکرد و ساختار هیپوکامپ در مغز می شود. هیپوکامپ بخشی در مغز بوده که حافظه کلامی و یادگیری را حفظ می کند. مطالعات نشانی می دهد زنان مسنی که پیاده روی نداشته بیشتر ضعف حافظه ای دارند.

کاهش درد

قدم زدن و پیاده روی می تواند علائم و درد بیماری هایی مانند آرتریت و فیبرومیالژیا را کاهش دهدو حتی نیز آن را درمان کند. البته لازم به گفتن نیست که در این مواقع صحبت کردن با پزشک برای تنظیم سرعت و محدوده زمان پیاده روی الزامی است.

تقویت سطح قند خون

پیاده روی می تواند سطح قند خون شما را بهبود دهد اما بعد از غذا خوردن این اتفاق تاثیر بیشتری بر جای می گذارد. مطالعات نشان می دهد، یک پیاده روی پانزده دقیقه ای بعد از غذا می تواند به اندازه یک پیاده روی ۴۵ دقیقه ای در کاهش قند خون مؤثر باشد.

بالا بردن ایمنی شما

قدم زدن حتی می تواند به تقویت سیستم ایمنی بدن شما برای دفع بیماری ها کمک کند. لازم به ذکر است که پیاده روی هم یک ورزش است که مانند دیگر ورزش ها می تواند سبب کاهش وزن و بهبود سلامتی شود.

خواب راحت

پیاده روی سبب تسریع و بالار فتن کیفیت خواب می شود. به خصوص اگر از بی خوابی رنج می برید، یک پیاده روی صبحگاهی می تواند به تنظیم شدن ریتم شبانه روزی بدن تان و بهبود خواب شما تأثیر مثبت بگذارد.

فواید پیاده روی بعد از شام

کسانی که اگر عادت دارند بعد از شام جلوی تلویزیون یا کامپیوتر بنشینند، بهتر است آن را با یک عادت درست جابجا کرده و ۱۵ دقیقه پس از صرف شام قدم بزنند . کارشناسان معتقدند، دست کم ۱۰۰ قدم پیاده روی بعد از شام به بهبود وضعیت سلامت عمومی کمک می کند که شامل هضم بهتر غذا، سوزاندن کالری، کنترل بهتر قند خون و تری گلیسرید در بدن می شود.

کمک به گوارش

پیاده روی بعد از خوردن شام به هضم غذا کمک کرده و روند هضم غذا را سرعت می بخشد و شیره و آنزیم های معده که مسئول گوارش هستند در همین زمان فعال می شوند. اگر فرد پس از خوردن شام پیاده روی کند فرایند ترشح آنزیم ها برای هضم بهتر بیشتر خواهد شد. در نتیجه از بسیاری از بیماری ها و مشکلات شکمی مانند ترش کردن معده یا بد هضمی که اغلب افراد از آن شاکی هستند، جلوگیری می کند.

پیاده روی و سلامت قلب

پیاده روی به تقویت قلب کمک کرده و می توانند در حفظ سلامت شما موثر باشد. یکی از دلایل مهم همین است؛ پیاده روی با کاهش فشار خون می تواند به حفظ سلامت قلب شما کمک کند. قدم زدن به کاهش فشار خون و چربی و همچنین افزایش حجم عضلانی و متابولیسم می توانند در این راه به شما کمک کنند. علاوه بر این موارد، ورزش در کاهش وزن هم موثر بوده و از این راه به حفظ سلامت افراد کمک می کند.

افزایش تحمل گرما حین ورزش

پیاده روی باعث افزایش ضربان قلب شده و می توانند برای سلامت شما مفید باشد. اما برخی افراد نمی توانند گرمای ناشی از ورزش و پیاده روی را تحمل کنند و به همین دلیل از این کار اجتناب می کنند. این بهانه خوبی برای کنار گذاشتن ورزش نمی تواند باشد. اگر شما هم از این قبیل افراد هستید، در ابتدا شنا را امتحان کنید. ۳۰ دقیقه شنا کردن می تواند به شل شدن عروق خونی کمک کرده و فشار خون را کاهش دهد و پس از تنظیم غدد تعریق در روزهای بعدی می توانید پیاده روی کنید.



کاهش وزن

با پیاده روی منظم در طول هفته می توانید وزن خود را کاهش دهید البته همراه با رژیم غذایی مناسب این کاهش وزن اتفاق می افتد. دقت کنید   بیماریهایی که باعث چاقی می شوند از این کاهش وزن جلوگیری می کنند.
پیاده روی کوهپیمایی
نادر سه‌شنبه 30 بهمن 1397 ساعت 22:44
0 نظر