
استاد دانشگاه و چهره ماندگار کویرشناسی ایران بروز آنچه انواع جدیدی از بیابان زایی در ایران می خواند ،سخن گفت و تصریح کرد: کویرها در خطرند.
دکتر پرویز کردوانی در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه سمنان،با بیان اینکه عوامل بیابان زایی در گذشته بسیار زیاد بود اما با گذشت زمان این عوامل کمتر شده اند، اظهار کرد: در گذشته سوخت همه منازل و واحدهای تولیدی نظیر آجرپزی و سفال پزی از چوب و بوته های کویری بود اما امروزه از گاز و گازوئیل استفاده می کنند. حتی در گذشته های دور و در زمانی که شاه عباس دستور احداث999 کاروانسرا را در اقصی نقاط کشور و از جمله در بسیاری از معابر و شهرهای کویری ایران صادر کرد بعلت استفاده بی رویه از سوخت هایی از این دست اطراف این کاروانسرا به کویر تبدیل شد چرا که آجرها و خشت های بکار رفته در این کاروانسراها در همان محل تولید می شد و پختن آجرها نیز از محل سوخت چوب درختان و درختچه ها و بوته های کویری تامین می شد و همین باعث از بین رفتن پوشش گیاهی منطقه می شد.
وی، ادامه داد: در گذشته استفاده انبوه از چوب درختان در ساخت خانه های گلی و آجری و یا ساخت کپرها و خانه هایی از بوته ها و گیاهانی نظیر خارشتر در بسیاری از استان ها و خصوصا استان هایی نظیر سیستان و بلوچستان و...معمول بوده اما امروزه از مصالح دیگری استفاده می شود لذا بیابان زایی و پیش رویی کویر در گذشته نیز وجود داشته و در سالیان اخیر کمتر نیز شده است.
وی با بیان اینکه بیابان زایی انواع مختلفی دارد، یادآور شد: همانطور که اشاره شد بیابان زایی از نوع آنچه که بیان شد نه تنها افرایش نیافته بلکه کمتر نیز شده اما انواع جدیدی از بیابان زایی بوجود آمده که همین ها مشکل ساز هستند.
دکتر کردوانی، به پیشروی کویر در جنوب شهرهایی نظیر سمنان و گرمسار اشاره کرد و گفت: در حال حاضر به علت تعدد چاه ها و خشکسالی های مداوم سطح آب های زیرزمینی در استان بسیار پایین رفته است.
وی ادامه داد: در گذشته گیاهان کویری ریشه می دوانیدند و از همین سفره های زیرزمینی آبیاری می شدند اما امروز به دلایلی که ذکر شد سطح آب های زیرزمینی 200تا 250 متر پایین تر رفته و گیاهان نمی توانند از طریق آنها رشد کنند و همین ها باعث شده کویر در مناطق مختلف و از جمله در همین جنوب سمنان و گرمسار پیشروی کرده و منطقه از پوشش گیاهی خالی شود.
این استاد دانشگاه، ادامه داد: چاه های عمیق از یک طرف و تعدد سدهای کشاورزی از طرف دیگر باعث وقوع این وضعیت و کاهش پوشش گیاهی شده و در نتیجه این مناطق کم کم مستعد و منبع گرد و غبار می شوند.
وی با بیان اینکه استفاده از چوب درختان برای سوخت توسط مردمان حاشیه جنگل ها در گذشته خطر بزرگی بود اظهار کرد: البته این معضل با ورود گاز شهری و گازوییل و... تاحدودی مرتفع شد اما در سالیان اخیر با گران شدن سوخت ها دورباره بخاری های چوبی در برخی مناطق راه افتاده اند.
دکتر کردوانی یادآور شد: متاسفانه امروز دیده می شود برخی از مردم حاشیه جنگل ها برای استفاده از سوخت چوب بعلت حفاظت محیط زیست و سازمان جنگل ها و...و جریمه احتمالی با ریختن گازوئیل در پای درختان آن ها را خشک و بعد استفاده می کنند که قانون را دور زده باشند چرا که استفاده از چوب درخت خشک منع قانونی ندارد لذا باید در این خصوص هوشمندانه تر اقدام شود.
این کویرشناس گرمساری، با بیان اینکه کویرهای گرمسار و سمنان به دلیل وجود آب در منطقه در گذشته سرشار از نمک های مفید بود،خاطرنشان کرد: اگر این وضعیت ادامه بیابد همه این معادن نمک در آینده تعطیل می شوند چرا که دیگر نمکی وجود نخواهد داشت.
این چهره ماندگار با اذعان به اینکه کویرها دارند از بین می روند، تصریح کرد: در گذشته سطح آب های زیرزمینی در کویر بالا بود و از همین رو در جنوب سمنان جنگل های دست کاشتی احداث شده اما ادامه این وضعیت کویر و همه رستنی های آن را با خطر مواجه می کند. در گذشته نهال ها را در حاشیه کویر می کاشتند و دو سال آن را آبیاری می کردند و درخت ریشه می زد و از لایه های بالایی سفرهای آبی استفاده می کرد اما امروز سطح سفره ها 250 متر پایین تر رفته و لذا درخت ها قادر به ریشه دوانیدن نیستند و کم کم خشک می شوند.
وی به سرنوشت دریاچه نیریز اشاره کرد و گفت: در نیریز به علت زدن سد، دریاچه خشک و کم کم تبدیل به نمک زار می شود البته اگر شور نبود تبدیل به گرد و غبار می شد و معضل دیگری بوجود می آورد.
کردوانی به راهکارهای تثبیت شن های روان اشاره و با انتقاد از راهکارهای فعلی، گفت: معمولا برای این کار از مالچ استفاده می کنند، این درحالیست این روش به دلایلی که عرض می کنم درست نیست.البته این را به مسئولان عرض کرده ام و راههای جایگزین را نیز پیشنهاد می دهم.
وی اضافه کرد: مالچ، فراورده ای نفتی است و نخست اینکه هزینه بر و گران است و باید از این ماده ارزشمند برای ایجاد درآمد برای کشور استفاده شود.ضمن اینکه تکنولوژی آن نیز هزینه بر و گران است.
وی ادامه داد: اگر مالچ را بر روی تپه های شنی بپاشند ، منطقه شبیه مزرعه ای سوخته می شود و منظره کویر و منطقه نازیبا و سیاه می شود زیرا ضریب حرارت را بالا می برد. ضمن اینکه حیات همه مارمولک ها و حشرات و سوسک ها و حتی برخی گونه های گیاهی کویر را نیز به مخاطره می اندازد.
کردوانی افزود: دلیل دیگری که من مخالف پاشیدن مالچ هستم این است که این ماده بوی بدی دارد و باد بوی قیر و نفت را به روستاهای مسکونی حاشیه کویر می برد ضمن اینکه می تواند عامل مریضی نیز باشد. همچنین اگر مالچ روی شن های روان پاشیده باشند نباید روی آن حرکت کرد نه ماشین نه انسان و نه دام ها و حیوانات.؛ چرا که اگر روی آن بروند اثرش از بین می رود و نمی تواند شن های روان را تثبیت کند.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه اثر مالچ بعد از مدتی از بین می رود، خاطرنشان کرد: عیب دیگر استفاده از مالچ این است که اثرگذاری آن بعد از مدتی از بین می رود و تبدیل به چیزی شبیه دوده بخاری می شود که علاوه بر نازیبایی آن ایجاد آلودگی نیز می کند.
دکتر کردوانی،با بیان اینکه از آنچا که این روش هزینه بر و مشکلاتی به همراه دارد و از طرفی توانایی کاشت جنگل های دست کاشت هم در همه مناطق نیست به طرح این سووال پرداخت که راهکار کم هزینه و ماندگارتر چیست،به خبرنگار ایسنا گفت: یک روش که پیشتر نیز پیشنهاد شده این است که از" مالچ زیستی"استفاده شود که بنا به دلایلی این روش نیز مناسب نیست.چرا که تولید انبوه مالچ زیستی هزینه بر بوده و مشکلات متعدد دیگری دارد.از جمله اینکه ما برای تامین غذا و امنیت غذایی مان نیاز به اراضی و مزارع مان داریم و این که بخش زیادی از آنها را صرف این کار کنیم مقرون به صرفه نیست.
این کویرشناس گفت: پیشنهاد من برای تثبیت شن های روان به جای استفاده از مالچ نفتی یا مالچ زیستی و دیگر روش های هزینه بر، استفاده از "خاک رس"و پاشیدن آب بر روی آن است.
وی به دلایل ضرورت استفاده از این روش اشاره کرد و افزود: نخست اینکه استفاده از این روش ارزان و کم هزینه است. دوم اینکه کشور خود ما خاک رس به میزان کافی دارد و نیاز به واردات و خروج ارز نیست. سوم اینکه تکنولوژی ساده و ارزانی نیاز دارد.
وی اضافه کرد: دلیل چهارم این است که خاک رس برخلاف مالچ که طبیعت را سیاه و مستعد گرما می کرد خاک رس آن را سفید و خنک می کند. همچنین در این روش کافی است یک بار بر روی آن خاک رس ریخته شود نیاز به دوباره کاری و هزینه مضاعف ندارد. همچنین اگر رس بپاشند چنانچه منطقه قابل کشت باشد بر خلاف مالچ که دیگر نمی توان آن را دوباره کاشت،در صورت تامین آب، قابل احیا و کشت مجدد است.
دکتر کردوانی با بیان اینکه بیابان های جدیدی در راهند، یادآور شد: در گذشته بسیاری از بیابان های فعلی قابل کشت بود بطور مثال از لاسجرد تا سرخه مزارع مختلفی بود که از طریق قنات هایی که در گذشته بود آبیاری می شدند اما امروزه خیلی از آنها بیابان شده و مستعد گرد و غبارند.
وی ادامه داد: باید در مناطق مختلف و از جمله در باتلاق گاو خونی و دریاچه نیریز 5 تا 6 سانتیمتر خاک رس بپاشند یک بار بر روی آن آب بپاشند تا مانع از ایجاد گرد و غبار و حرکت شن های روان شوند. ضمن اینکه عملی کردن این روش در استای اقتصاد مقاومتی مدنظر مقام رهبری نیز هست.
وی با بیان اینکه در ایران از گذشته تا امروز اقدامات خوبی در حوزه بیابان زدایی داشته ایم اظهار کرد: کشور ما یکی از موفق ترین کشورهای دنیا در بحث جنگل بوده و هیچ کشوری از این نظر با ما قابل مقایسه نیست.
وی با بیان اینکه جنگل های سمنان در خطر خشک شدن اند،افزود: این جنگل ها به دلیل اینکه در بالادست این جنگل ها چاه های متعدد زده اند و سطح آب سفره های زیرزمینی پایین رفته در خطر خشک شدن قرار دارند.
کردوانی با اشاره به منافع موجود در کویر اظهار کرد: اگر این روند ادامه بیابد دیگر کویر بلاستفاده می ماند و نمی توان انواع ارزشمندی از نمک که در آن برداشت می شود را تولید کرد. در کویر گرمسار به علت پایین رفتن سطح آب ها ، برداشت نمک با مشکلاتی روبرو می شود و یا در جندق که کانال هایی به طول 10 کیلومتر تا مخزن زده اند تا نمک برداشت کنند الان خشک شده اند . ضمن اینکه اگر چاه زدن های متوالی ادامه داشته باشد چاه ها نیز می میرند چرا که سطح آب ها انقدر پایین می رود که کم کم به نمک و آب شور می رسند و اینگونه آب ها نیز قابل استحصال نیست.
در آخرین روزهای فصل بهار و در آستانه آغاز فصل گرما، آتش به جان جنگلهای شهرستان داراب در شرق استان فارس افتاد و در نبود امکانات مهار و اطفا حریق، تا جایی که توانست، سوزاند و پیش رفت.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه فارس از داراب، با شروع فصل گرما و خشک شدن مراتع بهویژه در مناطق کوهستانی شهرستان داراب که سال زراعی گذشته را شاهد بارشهای نسبتاً خوبی بوده است، آتش برجان درختان کهن افتاد و این درختان که جزیی از ذخایر ژنتیکی و گیاهی منطقه بشمار میروند را در خود سوزاند.
روند آتشسوزیها به شدت نگران کننده است و اگر مسئولان شهرستان و استان در این خصوص چارهاندیشی مناسبی نداشته باشند، بیتردید شاهد افزایش دامنههای آتشسوزی همراه با ورود به فصل تابستان خواهیم بود.
این در حالی است که اداره منابع طبیعی داراب با تعداد اندک پرسنل و با امکانات محدودی که در اختیار دارد از یک سو و وسعت فراوان منطقه و صعبالعبور بودن بسیاری از مراتع و جنگلها، قادر نیست به تنهایی از عهده مهار آتش برآمده و حریق را در زمان کوتاه مهار کند.
سرپرست اداره منابع طبیعی داراب در گفت و گو با خبرنگار ایسنا، ضمن اظهار تأسف شدید از افزایش تعداد موارد آتشسوزی در جنگلهای این شهرستان، گفت: وسعت داراب حدود 650 هزار هکتار است و بیشتر نقاط از این منطقه وسیع را کوهستان و نقاط صعبالعبور تشکیل میدهد، به همین دلیل دسترسی به این مناطق بسیار دشوار است.
افسرده خاطرنشان کرد: چندین فقره آتش سوزی را طی هفتههای اخیر داشتیم که با ورود به موقع همکاران و اطلاعاتی که مردم به ما دادند و با هماهنگی که در سطح شهرستان انجام شد توانستیم آنها را مهار و آتش را خاموش کنیم و اجازه گسترش دامنه آن را ندادیم اما واقعیت آن است که با آغاز هر آتشسوزی تا پرسنل این اداره خود را به منطقه برسانند، آتش و چوب و بوته خشک!! متاسفانه بخشی از این مایملک عمومی سوخته و از بین رفته است.
او ادامه داد: ما با کمک جوامع محلی تنها میتوانیم از گسترش دامنهی آتش مهارنشدنی، آنهم با کمک کوهنوردان باغیرت و تعصب منطقه، جلوگیری کنیم.
سرپرست اداره منابع طبیعی داراب با اشاره به اینکه طی 2 هفته گذشته دست کم 3 فقره آتش سوزی بزرگ در این شهرستان واقع شده است، افزود: در این آتش سوزیها که بیشتر در مناطق کوهستانی مروارید و لایزنگان داراب اتفاق افتاده است بیش از 400 هکتار از جنگل های منطقه با پوشش جنگلی متراکم و کم یاب از درختان کهنسال شامل اُرس(سرو کوهی)، بنه، بنجوک، بادام وحشی، کیکم و دیگر درختان ارزشمند در شعلههای سرکش آتش سوختند، حال آنکه ما از حداقل امکانات نیز برای جلوگیری و محدود کردن دامنه آتش و تداوم روند آتشسوزیها برخوردار نیستیم و هر لحظه احتمال می دهیم در گوشه گوشه مناطق کوهستانی داراب آتشی شعله ور شده و جنگلی را در اندک زمانی به خاکستر مبدل کند.
افسرده سپس به اقدامات انجام شده در شهرستان اشاره و اضافه کرد: با توجه به اینکه در سال زراعی گذشته بارندگیهای نسبتاً خوبی داشتیم، پوشش گیاهی خصوصا علفی منطقه رشد زیادی داشته و احتمال میدادیم که با آغاز فصل گرما و خشک شدن این بوتههای علفی، شاهد آتشسوزیهای بیشتری باشیم و بههمین دلیل مکاتباتی با فرمانداری داشتیم و درخواست تشکیل جلسه دادیم تا با حضور همه نهادها و اداراتی که بتوانند در این امر ما را یاری کنند، شورایی تشکیل شود و در این امر مهم ما را یاری دهند.
وی گفت: درخواست اول به این صورت بود که جلسه به صورت همایش باشد تا همه کسانی که میتوانند در اطفای حریق به ما کمک کنند، در این کار مشارکت داشته باشند، اما گفتند که همه ادارهها میتوانند کمک کنند و ما به همین بسنده کردیم. چند جلسه توجیهی هم با دامداران مناطق داشتیم.
افسرده در خصوص کمکهای ستاد بحران شهرستان داراب گفت: توقع ما از ستاد بحران فرمانداری داراب بیشتر بود هر چند کمکهای خوبی کردند، اما این ستاد باید همکاری بیشتری داشته باشد، زیرا در صورت فراهم شدن امکانات سایر ادارهها از جمله نیروی انسانی، خودرو و امکانات اطفای حریق میتوان با حضور به موقع در محل از گسترش آتش جلوگیری کرد، این در حالی است که به استثناء چند اداره محدود مانند راه و شهر سازی که واقعاً کمک کردند، مابقی ادارهها اقدام در خور توجهی انجام ندادهاند.
این مقام مسئول در خصوص نبود بالگرد نیز گفت: در واقع نقش بالگرد بهدلیل صعب العبور بودن مناطق کوهستانی برای رساندن نیروی انسانی به منطقه بسیار مؤثر است، در آتش سوزی اول که در تاریخ 13 خرداد ماه حادث شد و بیش از 157 هکتار از عرصههای جنگلی در آتش سوخت تقاضای بالگرد کردیم، اما گفتند که بالگرد پس از پرواز با نقص فنی مواجه شده و بازگشته است! در صورتی که اگر بالگرد در دسترس ما بود زودتر میتوانستیم در منطقه حاضر شده و حریق را مهار کنیم.
وی ابراز امیدواری کرد که در روزهای آتی مسئولان برای تامین امکانات مورد نیاز چاره عاجلی بیندیشند و زمینه را برای آمادگی همیشگی بالگرد اطفای حریق فراهم کنند و گفت: اگر مامورین و مردم بموقع به محل برسند، هم دامنه آتش سوزی کنترل میشود و هم میتوانند تعداد بیشتری از درختان را نجات بدهند.
افسرده در خصوص ارزش زیست محیطی گیاهانی که در آتش سوختهاند نیز گفت: بسیاری از این گیاهان کهنسال بوده و شاید صدها سال سن داشتند و از دست دادن آنها فاجعه زیست محیطی جبران ناپذیری است زیرا گیاهی مانند ارس شاید در شرایط اقلیمی امروزه براحتی در طبیعت رشد نکند به همین دلیل باید برای جلوگیری از نابودی آنها همه دستگاههای اجرایی و حتی مردم دست بکار شده و برای مهار آتش و عدم تکرار آن بیش از پیش همکاری کنند و همه باید متوجه اثرات این گیاهان در طبیعت باشیم و اگر روزی طبیعت ما خالی از این درختان شود، شاید زندگی ما هم دچار مشکلات عدیدهای شود که جبران ناپذیر باشد.
سرپرست منابعطبیعی شهرستان داراب با قدردانی از همکاری فرمانداری، راه و شهرسازی داراب، معاون فرماندار این شهرستان و بخشداری رستاق، از گروههای مردمی و کوهنوردان و اعضای انجمن حامیان داراب و جوامع محلی سپاسگزاری کرد.
وی همچنین توصیه کرد: از مصرف سوسیس وکالباس در هنگام سفر خودداری کرد زیرا در طول سفر برای حفظ سلامتی و حفظ ایمنی غذا و پیشگیری از انواع مسمومیت ها باید غذای مورد مصرف کاملا پخته باشد.
مهمترین وسیله ورزشی که برای هر ورزش متفاوت است، کفش ورزشی است. برای انجام هر ورزشی چه دو و ایروبیک و چه تنیس و بسکتبال به کفش مناسب نیاز است. کفش مناسب تاثیر ورزش را بیشتر میکند و همین طور کفش نامناسب باعث آسیب دیدن ورزشکار میشود.
در کوهنوردی برای داشتن زانوانی قوی و محکم ، توصیه می کنیم این ورزش ها را انجام دهید.
1) محکم کردن زانو : بنشینینید و پاها را مقابل خود دراز کنید . زانوی خود را هر چه محکم تر راست کنید ، آن را به زمین فشار دهید و هم زمان پا را از مچ به سمت خود بکشید .زانو را تا پنج شماره راست نگه دارید سپس آن را کاملاً شل کنید . (سه بار در روز هر بار 10مرتبه)
2) محکم کردن زانو در حالت ایستاده یا نشسته : باید این تمرین را در فعالیت های روزمره خود بگنجانید .برای مثال هنگامی که برای مدت طولانی نشسته اید به دفعات زانوی خود را راست کنید.
3 ) محکم کردن زانو با حمایت پاشنه : بنشینید و پاهای خود را دراز کنید .جسمی مانند حوله ای تا شده یا یک تکه چوب به ارتفاع پنج سانتی متر را زیر پاشنه خود قرار دهید . عضلات ران را سفت کنید و انگشتان را از مچ پا به سمت خود بکشید . تا ده بشمارید سپس عضلات را شل کنید و این تمرین را حداقل دو بار در روز و هر بار ده مرتبه انجام دهید ....
4) بالا بردن پا در وضعیت کشیده : بنشینید و پاها را راست کنید . درحالیکه زانو را در وضعیت کشیده قفل کرده اید پای آسیب دیده را بالا ببرید . سپس تا نزدیکی زمین پایین بیاورید . این تمرین را به صورت متوالی و سریع ده بار انجام دهید و سعی کنید به سی برسانید.
5) بالا بردن پا با وزنه : بنشینید و پاهای خود را راست کنید .وزنه ای روی مچ پا قراردهید پاها را در همان حالت راست بودن بالا ببرید سپس به آرامی پایین بیاورید . برای شروع وزنه نباید از یک کیلوگرم بیشتر باشد . وزنه را به تدریج سنگین تر کنید. مراقب باشید که زانو در وضعیت کشیده باشد . تمرین را با 5بار شروع کنید و به تدریج به 5سری ده تایی برسانید.
6) چرخش مفصل ران : بنشینید و مفصل های پاهای خود را راست کنید . در حالی که زانو را در همان وضعیت کشیده قفل کرده اید پا را بالا ببرید و دایره هایی را با پای خود در فضا رسم کنید و آن را به سری های ده تایی برسانید . این تمرین را با افزودن وزنه به مچ پا انجام دهید.
7) حرکت الفبا : بنشینید و پاهای خود را راست کنید . در حالی که زانو را صاف نگه داشته اید پا را بالا ببرید و بدون توقف حروف الفبا را در فضا بنویسید . وقتی این تمرین برایتان آسان شد آن را با افزودن وزنه به مچ پا ادامه دهید.
8) بالا بردن پا در وضعیت نشسته : بنشینید و پاها را راست کنید .در حالی که زانو را در وضعیت کشیده قفل کرده اید پا را بالا ببرید و به صورت عرضی آن را به یک سو ببرید و به آرامی به سمت مرکز برگردانید و آن گاه به نرمی پایین بیاورید . این حرکت را با هر پا 5 بار تکرار کنید و به تدریج به سه سری ده تایی برسانید . سپس این تمرین را با افزودن وزنه به مچ پا ادامه دهید.
9) دور کردن مفصل ران : به پهلو بخوابید به نحوی که پای آسیب دیده بالا قرار گیرد . زانو را راست نگه دارید و پا را از زانو بالا ببرید تا سه بشمارید و سپس به آرامی پایین بیاورید .با 5 بار شروع کنید و به تدریج تعداد تمرین را به سه سری ده تایی برسانید و سپس با افزودن وزنه به مچ پا آن را ادامه دهید.
10) بالا بردن پا در وضعیت دمر : روی شکم بخوابید . زانو را راست نگه دارید و پا را از عقب کمی بالا ببرید. این وضعیت را تا سه شماره حفظ کنید سپس به تدریج پا را پایین بیاورید . این تمرین را با هر پا 5 بار انجام دهید به تدریج آن را به سه سری ده تایی برسانید و سپس با افزودن وزنه به مچ پا ادامه دهید.
منبع: انجمن پزشکی کوهستان ایران
تعطیلات یعنی مجالی برای دور شدن از شلوغی و شتاب حاکم بر زندگی امروز ما و اینکه تمامی استرسها را برای مدتی هر چند کوتاه، کنار بگذاریم؛ و بهترین روش برای این کار، سفر به مناطق آرامشبخش جهان میباشد. این مناطق به داشتن سواحل تمیز، جنگلهای بکر و دست نخورده، جمعیت توریستی اندک و البته آبوهوای مناسب برای فعالیت در هوای آزاد، به خود میبالند. از جزایر ویرجین گرفته تا بالی و حتی جزیره مرموز ایستر، مقصدهای توریستی مناسب برای استراحت و تمدد اعصاب به شمار میروند.
کوای قدیمیترین جزیره در میان مجموعه جزایر هاوایی بوده و در آن بر خلاف سایر جزایر، از اقامتگاههای مجلل و سواحل شلوغ خبری نیست. پس در واقع این جزیره چه چیزی برای عرضه دارد؟ سواحلی بکر و طبیعتی دست نخورده. اینجا مکانی ایدهآل برای آندسته مسافرینی است که میخواهند فقط استراحت کرده و از هیاهوی معمول تعطیلات به دور باشند. در این جزیره، تنها دو اتوبان وجود داشته و میبایست برای بازدید از بیشتر نقاط دیدنی پیاده روی کرد. در واقع این محل، پاداش کسانی است که میخواهند یک روز کامل در دل طبیعت، به حال خود رها شوند.
فیجی به عنوان یکی از آرامشبخش ترین اماکن جهان معروف شده است؛ بویژه این جزیره که دومین جزیره بزرگ فیجی است. اما مزیتی که این جزیره را برای مسافرین خسته ایدهآل نموده، حس آسودگی خاطر و انزوایی است که برای آنان به ارمغان میآورد. مسافران میتوانند تمام روز در ساحل لم داده، از قلمروی کوهستانی دیدن کنند یا شاید هم به غواصی در میان صخرههای مرجانی بپردازند. این اقامتگاه تفریحی، به دلیل تجربیات غواصی غیر معمولش هم به شهرت رسیده است و مردم محلی آن را "بهشت گمشده "مینامند.
تکنیک استادانه زِن و تجربه ریلکسیشن عمیق را میتوان تنها در این نقطه از جهان به دست آورد. اینجا مقصد نهایی کسانی است که مایلند "زِن" (Zen) یاد بگیرند؛ مکتب فکری خاص که طرفداران بودا از قرن هفتم پس از میلاد تا کنون از آن پیروی میکنند؛ از این رو میتوان انتظار مکانی آرام و دوستانه را داشت. علاوه بر این مسافرین میتوانند در دل کوهستان اطراق نمود یا با مردم محلی معاشرت کنند تا با فرهنگ این مردمان بهتر آشنا شوند. گردشگران زیادی به این ناحیه سفر نمیکنند؛ پس میتوان به دور از هیاهو و ازدحام، از تعطیلات لذت برد.
بورا بورا جزیرهای است از مجموعه جزایر پولینزی متعلق به کشور فرانسه که در اقیانوس آرام و در نزدیکی استرالیا قرار گرفته است. از زمان راهاندازیاش به عنوان مقصدی توریستی تا کنون، بیشتر به دلیل ستارگان مشهوری که برای فرار از فلش دوربین خبرنگاران به آنجا فرار میکنند، به شهرت رسیده است. اینجا مکانی است مناسب برای افرادی که طالب تعطیلاتی توأم با آرامش و دور از شلوغی و شتاب زندگی شهری هستند. در کنار این آبهای زلال، فعالیتهایی همچون اردو زدن و پیادهروی هم از دیگر دلایل جذابیت این جزیره به شمار میروند. اگرچه دراز کشیدن در ساحل برای تمام روز، خود به تنهایی تفریحی مناسب میباشد.
سنت وینسنت و گرنادین جزیرهای است کوچک در دریای کارائیب که در جنوب سنت لوچیا و باربادوس قرار گرفته است. اینجا هم شرایط اقلیمی خوبی برای فعالیتهای بیرون از منزل حکمفرماست. به علاوه از زمانی که هزینه اقامت در آن بالا رفت، تعداد گردشگران کمتری به آن رفت و آمد میکنند. از این جهت میتوان از تعطیلاتی کاملا متعلق به خود لذت برد. همچنین تفریحات آبی همچون اسکی، معاشرت با مردم بومی که فوقالعاده مؤدب هستند و غواصی در میان صخرههای مرجانی، از دیگر تفریحات مرسوم این جزیره به شمار میآیند. اینجا همه چیز برای احساس آرامشی کامل، در دسترس مسافران است.
سیشل زنجیرهای است متشکل از 115 جزیره که در اقیانوس هند قرار گرفتهاند. این ناحیه به عنوان جزایر گرمسیری به شهرت چندانی دست نیافته و هنوز جای رشد و توسعه بیشتری دارد. از این مقدمه میتوان چنین نتیجه گرفت: جزایری بکر که دست بشر هنوز اقدام به تغییر آن نکرده و سواحلی که هنوز رنگ آلودگی به خود ندیده و با مجموعه ساختمانهای تجاری به اشغال در نیامدهاند، در انتظار گردشگران و مسافرین خسته هستند. اینجا برای کسانی که قصد گشتوگذار در جزیرهها را دارند، مکانی ایدهآل میباشد. به عنوان یک راهنمایی توریستی میتوان گفت سفر در این جزایر لذتبخش و مسیریابی در آنها بسیار ساده است.
جزیره مرموز ایستر در کشور شیلی، بهترین جا برای برخورداری از اوقاتی آرام است؛ علاوه بر این که تعداد توریست اندکی به این جزیره سفر کرده و در نتیجه از دیگر نقاط توریستی خلوتتر میباشد. در این جا شما سرهای حجاری شده و سنگی بزرگی را میبینید که در نقاط مختلف جزیره قرار گرفتهاند و در باور بومیان قدیم، خدایان آنها محسوب میشدند. فرضیههای گوناگونی پیرامون نحوه و دلیل ساخت این سازهها وجود دارند؛ اما هنوز اطلاع ما در موردشان بسیار اندک و ناچیز است.
تجربیات مربوط به جزایر کارائیب را میتوان با تجربه جزایر ویرجین کاملتر کرد. مهمانان این جزایر میتوانند از انواع گوناگونی از فعالیتهای خلاقانه استفاده کرده و در کنار آنها از شنا و غواصی در آبهای زلال لذت ببرند. مسافران با بازدید از آثار باستانی باقیمانده از کلیسای سنت فیلیپ که در جزیره تورتولا (Tortola) قرار گرفته، سفری آموزنده در تاریخ و فرهنگ غنی این ناحیه خواهند داشت. همچنین میتوان با غواصی در عمق اقیانوس، از لاشه کشتیهای غرق شده در این نواحی نیز دیدن کرده یا در جستجوی اشکال سنگی منحصر بفرد اعماق غارها را مورد کند و کاو قرار داد.
انتخاب اصلی اکثر مردم برای سپری کردن تعطیلاتی سرگرم کننده، بالی در کشور اندونزی است. بالی که در بخش آسیایی اقیانوس آرام قرار گرفته است، جایی است که افراد میتوانند از تجربهای کاملا شرقی لذت ببرند. گردشگران در طول این سفر با فرهنگ غنی، اما ساده این مردمان آشنا شده و راه و رسم زندگی آنان را بهتر درک میکنند. همچنین از معابد و اماکن تاریخی این کشور دیدن کرده و در سواحل و استراحتگاهها، اوقاتی آرام را سپری میکنند و از چشمههای آب معدنی سرگرمکننده و ماساژ درمانی حین نوشیدن لیوانی معجون خنک، لذت میبرند. اینجا به دلیل خانههای ویلایی قشنگ، به شهرت رسیده؛ جایی که شما از مناظری بدیع در روز و شب بهرهمند میشوید.