اکوتور شیراز جوان مجری تورهای : کوهنوردی ،طبیعت گردی ،کمپینگ ، دوچرخه سواری و تورهای اختصاصی

اکوتور شیراز جوان مجری تورهای : کوهنوردی ،طبیعت گردی ،کمپینگ ، دوچرخه سواری و تورهای اختصاصی

اکوتور شیراز جوان مجری تورهای : کوهنوردی ،طبیعت گردی ،کمپینگ ، دوچرخه سواری و تورهای اختصاصی

اکوتور شیراز جوان مجری تورهای : کوهنوردی ،طبیعت گردی ،کمپینگ ، دوچرخه سواری و تورهای اختصاصی

کودک معلول ایرانی اعجوبه شنا

 

باشگاه خبرنگاران: با این‌که 9 سال بیشتر ندارد و معلول جسمی و حرکتی شدید است، اما شناگر ماهری است. با توجه به درجه معلولیت و سن و سالش رقیبی در کشور ندارد؛ روزانه حدود سه کیلومتر شنا می‌کند. مربی‌اش می‌گوید اگر برای او سرمایه‌گذاری شود، در آینده نزدیک شگفتی‌ساز خواهد شد.

درباره رضا پژمان حرف می‌زنیم؛ کودک کم‌سن و سالی که با معلولیت دست و پنجه نرم می‌کند، اما با شنا در استخر و آب‌های آزاد، خیلی‌ها را به تحسین وا داشته است.

معلولیتش مادرزادی است، اما این شرایط نتوانسته او را از رویاهایی که در ذهن همه کودکان می‌گذرد، دور کند. می‌گوید عاشق ریاضی و شناست و دوست دارد وقتی بزرگ شد جراح قلب و عروق شود، زیرا به این شکل می‌تواند به خیلی‌ها کمک کند. اینها بخشی از حرف‌های رضا پژمان است؛ کودکی که با وجود سن و سال کم و معلولیت، رویاهای بزرگ و زیادی در سر دارد؛ رویاهایی که به دلیل پشتکاری که دارد، دست‌نیافتنی به نظر نمی‌رسند.

رضا درباره آرزوهایش به جام‌جم می‌گوید: آرزو دارم روی سکوهای قهرمانی بایستم و با پرچم ایران یک دور قهرمانی بزنم. آرزو دارم دکتر بشوم و به مردم کمک کنم. حافظ قرآن شدن هم یکی دیگر از آرزوهایم است.

شناگر خردسال بجز شنا فعالیت‌های دیگری نیز انجام می‌دهد. او به نقاشی علاقه‌مند است و تاکنون در مسابقات قرآنی و اذان، مقام‌هایی در ناحیه به دست آورده است.


رضا اکنون در کلاس چهارم دبستان درس می‌خواند و می‌گوید چون تلاش بسیاری کرده، توانسته شنا را خوب یاد بگیرد. او می‌گوید: هر شخصی با تمرین به آرزوهایش می‌رسد، زیرا خواستن، توانستن است. اکنون رضا بخوبی می‌تواند در رشته‌های چهارگانه شنا فعالیت کند. خودش می‌گوید: همه شنا‌ها را بلدم، اما تخصصم کرال پشت است.

در آینده شگفتی‌ساز خواهد شد

حمید چگینی، مربی شنای رضاست. او به جام‌جم می‌گوید: رضا شناگر بااستعدادی است که هر چند معلول است، اما استعداد زیادی دارد. رضا چند برابر زودتر از شناگران سالم شنا را یاد گرفت.

شناگر خردسال در کلاس S6 فعالیت می‌کند، زیرا علاوه بر این‌که پنجه دست راست ندارد، پاهایش نیز از ناحیه زانو به پایین به صورت مادرزادی تشکیل نشده است. فعالیت شناگران معلول با توجه به درجه معلولیت آنها در کلاس‌های S6 تا S10 رده‌بندی می‌شود، به این شکل که هرچه درجه S کمتر باشد، درجه معلولیت شناگران بیشتر است.

چگینی ادامه می‌دهد: رضا در کرال پشت استعداد بیشتری دارد، ولی پیش‌بینی می‌کنم در آینده در رشته شنای پروانه شگفتی‌ساز شود.

شناگر رکوردشکن

رضا هر روز به کلاس شنا می‌رود و زیر نظر مربی‌اش حدود سه کیلومتر شنا می‌کند. به همین دلیل او هر روز رکوردهایش را بهبود می‌بخشد. آقای مربی درباره رکورد‌هایی که رضا تاکنون ثبت کرده است، می‌گوید: دو هفته پیش از او رکورد گرفتم. 50 متر کرال سینه را در 58 ثانیه رفت. توجه داشته باشید که در سن او افراد سالم اگر خیلی خوب شنا کنند یعنی در حد مسابقات کشوری، این مسافت را در 40 ثانیه شنا می‌کنند. این در حالی است که رضا کرال پشت 50 متر را نیز در 67 ثانیه شنا می‌کند.

اما نکته اینجاست که در کشورمان متاسفانه مسابقات برای معلولان و جانبازان بسیار کم برگزار می‌شود تا آنجا که به سالی یکبار می‌رسد. به همین دلیل ورزشکاران معلول علاوه بر این‌که باید با نبود امکانات دست و پنجه نرم کنند، انگیزه‌ای هم برای شرکت در مسابقات و رقابت‌ها ندارند.

چگینی ادامه می‌دهد: رضا را در جشنواره و مسابقات در کنار بچه‌های سالم شرکت می‌دهم. جالب اینجاست که او بین شناگران سالمی که با او هم رشته و همسن هستند، جزو 20 شناگر خوب است. به همین دلیل برای او محدودیتی در نظر نمی‌گیرم. رضا در بین معلولان رقیبی ندارد و قهرمان است و با آنها قابل مقایسه نیست.

از والیبال تا شنا

رضا قبل از شنا ورزش‌های دیگری را نیز تجربه کرده است. او مدتی در رشته والیبال نشسته فعالیت می‌کرد، اما چون در ناحیه دست راست نیز دچار معلولیت است، نمی‌توانست بخوبی در این رشته فعالیت کند.

شهلا مقدادی، مادر رضا، در این باره می‌گوید: رضا هشت ساله بود که که برای شرکت در تمرینات والیبال نشسته او را ثبت‌نام کردم. پیشرفت خوبی هم در این رشته داشت، اما به دلیل معلولیت دست نمی‌توانست اسپک بزند. به همین دلیل به پیشنهاد مربی‌ها او را در کلاس شنا نام‌نویسی کردم.

به گفته مقدادی، رضا تقریبا یک‌سال است شنا را شروع کرده و در این مدت پیشرفت خوبی داشته است.

مقدادی می‌افزاید: می‌دانستم شنا ورزش مادر و مناسبی برای رضاست. به همین دلیل پرس و جو کردم تا مربی مناسبی برای او پیدا کنم. وقتی متوجه شدم آقای چگینی مربی با تجربه‌ای است و یکی از شاگردهای او به پارالمپیک راه پیدا کرده، رضا را پیش او بردم.

شناگر با استعداد

رضا در کنار مربی‌اش آموزش شنا را شروع کرد، اما به قدری سریع توانست تکنیک‌های شنا را یاد بگیرد که مربی‌اش غافلگیر شد.

مقدادی می‌گوید: روز اولی که رضا را برای آموزش به استخر بردم، مربی‌اش گفت چون رضا معلولیت شدید دارد، باید یک سال فقط درون آب بیاید تا راه بیفتد و به قول معروف با آب آشنا شود، اما برخلاف پیش‌بینی‌های ما، رضا در 10 جلسه پیشرفت خوبی کرد.

این روزها رضا و مربی‌اش هر روز با هم تمرین می‌کنند. چگینی می‌گوید اگر یک روز او را نبیند، ناراحت می‌شود. او درباره اولین روزی که به رضا آموزش داد، این طور توضیح می‌دهد: هیچ وقت آن روز را فراموش نمی‌کنم، زیرا بچه‌هایی که در استخر بودند، به دلیل وضع جسمی رضا از آب بیرون آمده و می‌گفتند ما می‌ترسیم. آنها می‌ترسیدند در کنار رضا شنا کنند، شناگرهایی هم که کمی بزرگ‌تر بودند، از دیدن رضا و معلولیت او به گریه افتاده بودند. خلاصه این‌که 10 روز اول وضع عجیبی بود.

اما این روزها دیگر همه شناگرها با رضا دوست شده‌اند و با او رقابت می‌کنند. رضا می‌گوید: اوایل هنگام تمرین زیاد آب می‌خوردم، اما این اتفاق‌ها همیشه برای افرادی که می‌خواهند شنا یاد بگیرند، می‌افتد. حالا دیگر با همه در استخر دوست شده‌ام و با دوستانم تمرین می‌کنم.



چگینی درباره نحوه آموزش به شناگران معلول یادآور می‌شود: حفظ تعادل برای شناگرهای معلول سخت است، شنا برای آنها مانند قایقرانی با یک پارو است. به همین دلیل باید خیلی تمرین کنند. علاوه بر این از آب خارج شدن هم برای آنها سخت است و زمان زیادی می‌خواهد تا به این کار مسلط شوند.

شنا در خلیج فارس و سد کرج

مدتی قبل عکس‌هایی از رضا هنگام شنا منتشر شد که خیلی‌ها را مشتاق کرد درباره رضا بیشتر بدانند. این عکس‌ها مربوط به شنای رضا در سد کرج به مناسبت هفته نیروی انتظامی بود.

چگینی اضافه می‌کند: به مناسبت هفته نیروی انتظامی بچه‌های جانباز همایشی در سد کرج برگزار کردند. رضا هم به صورت نمادین در این همایش شرکت کرد، ولی چون آب خیلی سرد بود، ترجیح دادیم زیاد شنا نکند.

این در حالی است که رضا سابقه شنا در آب‌های آزاد و خلیج فارس را در کارنامه‌اش دارد. او در اردوی جانبازان و معلولان که مدتی قبل در کیش برگزار شد، پا به پای شناگران بزرگسال سه کیلومتر شنا کرد.

رضا هر روز برای شنا و تمرین یک ساعت و نیم وقت می‌گذارد تا به هدفش که شرکت در مسابقات پارالمپیک است، برسد. او برای این کار سخت تلاش می‌کند.

چگینی در این باره می‌افزاید: او جزو معدود شناگرانی است که خودکار است، یعنی چه مربی بالای سرش باشد چه نباشد برنامه خود را اجرا می‌کند، زیرا انگیزه و هدف دارد. این در حالی است که بچه‌های سالم اگر بالای سرشان نباشید تمرین نمی‌کنند، اما رضا مو به مو تمرین‌هایش را اجرا می‌کند.

نیاز به ارتوز و پروتز

مادر رضا درباره مشکلات پسرش می‌گوید: رضا و همه معلولان در زمینه رفت و آمد و تهیه ارتوز و پروتز با مشکل روبه‌رو هستند. برای نمونه سال گذشته که پروتزش را تعمیر کردم خیلی به دردسر افتادیم تا قطعات لازم را پیدا کنیم. از طرفی با گران شدن ارز قیمت‌ها هم بالا رفته است، مسئولان باید معلولان را حمایت کنند تا حداقل برای تهیه این لوازم با مشکل روبه‌رو نباشند.

رضا یک برادر بزرگ‌تر از خودش هم دارد که سیزده ساله است. برادرش هم به نوبه خود از رضا حمایت می‌کند؛ به این شکل که او را به استخر می‌برد و کمکش می‌کند، اما رضا کارهای شخصی‌اش را خودش انجام می‌دهد و بعضی وقت‌ها در کار خانه مانند گردگیری به مادرش کمک می‌کند.

این در حالی است که یکی دیگر از تفریح‌های رضا کشتی گرفتن با برادرش است. مادرش در این باره ادامه می‌دهد: می‌ترسم رضا هنگام کشتی گرفتن با برادرش آسیب ببیند، چون برادرش نسبت به او جثه بزرگ‌تری دارد، ولی رضا به سراغ او می‌رود تا با هم کشتی بگیرند. بعضی وقت‌ها هنگامی‌که به خانه بر‌می‌گردم، می‌بینم هر دو برادر خیس‌عرق هستند؛ آنجاست که می‌فهمم با هم کشتی گرفته‌اند.

نیاز به حمایت

مربی رضا ادعا می‌کند تاکنون بین قهرمانان سالم نیز شناگری با پشتکار رضا ندیده است. به همین دلیل او بر این باور است که اگرمسئولان از رضا حمایت کنند، این شناگر خردسال و بااستعداد می‌تواند در آینده شگفتی‌ساز شود.

چگینی یادآور می‌شود: اکنون رضا روزانه حدود سه کیلومتر شنا می‌کند، اگر رضا باهمین سیستم تمرین‌هایش را ادامه بدهد، در آینده رکورددار آسیا و جهان خواهد شد، زیرا با معلولانی که هم سن و هم رده‌اش هستند، تفاوت زیادی دارد. برای نمونه رضا 100 متر را براحتی شنا می‌کند، اما آنها مسافت کمی را شنا می‌کنند. این در حالی است که کشورهایی مانند چین روی ورزش معلولان سرمایه‌گذاری ویژه‌ای داشته‌اند تا آنجا که رکورد‌هایی که شناگران معلول این کشور به ثبت رسانده‌اند، از رکورد‌های شناگران سالم کشورمان بهتر است.

چگینی ادامه می‌دهد: من برای تمرین استخر اجاره کرده‌ام، ولی برای مربی چیزی باقی نمی‌ماند، زیرا همه‌اش را باید برای اجاره استخر بدهم در حالی که سازمان‌هایی مانند تربیت بدنی باید از ما حمایت کنند. آنها اگر استخر ندارند، حداقل می‌توانند یک سانس استخر را در اختیار معلولان بگذارند. متاسفانه اکنون همه چیز دست پیمانکاران افتاده و به همین دلیل نمی‌توان خوب نتیجه گرفت.

چگینی در استخر آزادگان کرج به معلولان تمرین می‌دهد، معلولانی که تمایل دارند از تجربه او استفاده کنند می‌توانند از ساعت هفت تا هشت و نیم شب به این استخر مراجعه کنند.

نادر پنج‌شنبه 9 آبان 1392 ساعت 00:28
0 نظر

صعود به دیواره 1200 متری قیزیل آسکر از مسیر نو



سایز بزرگتر و تصاویر بیشتر

یک تیم بلژیکی - فرانسوی متشکل از چهار کوه نورد به نام های نیکولاس فاورس (Nicolas Favresse)، شون ویلانووا (Sean Villanueva)، استفان هنسنس (Stephane Hanssens) و اورارد وندنبام (Evrard Wendenbaum) موفق شدند ماه گذشته از یک مسیر جدید به دیواره ۱،۲۰۰ متری قیزیل آسکر در مرز بین چین و قرقیزستان صعود کنند.

این تیم چهار نفره که اوایل سپتامبر به بیس کمپ رسیده بودند روز اول بسیار بدی داشتند.. شون اسهال بدی داشت، نیکو گرما زده شده بود و بالا می آورد، استفان سردرد بدی داشت و اورارد پشتش درد می کرد. اما خوشبختانه این اکسپدیشن که نامش رو China Jam گذاشته بودند برای این چهار همنورد خیلی بهتر از آنچه شروع شده بود پیشرفت و نهایتا ساعت ۱۰ شب ۲۲ سپتامبر به قله ۵،۸۴۲ متری این کوه رسیدند. صعود این تیم از یک مسیر نو در جبهه جنوبی بود که بعضی وقت ها در بخش هایی از مسیر چند کارگاه مشترک با مسیر روس ها (سال ۲۰۰۷) داشت.


نیمه شب در قله

در حال حاضر جزئیات زیادی از این صعود در دسترس نیست اما می توان به سرمای شدید منفی ۱۵ درجه، بیش از ۱۵ روز سخت بر روی دیواره، ۱،۲۰۰ متر صعود، طول طناب های زیبایی با درجه سختی بین 6a تا 7b، طناب های ثابت، سه کمپ با چادر دیواره، بیماری، طوفان و کولاک و مسیرهای پیچیده ترکیبی اشاره کرد. بدون شک این صعود سردترین و مرتفع ترین ماجراجویی این چهار کوه نورد تا به حال به شمار میاد.

نیکولاس فاورس در گزارش خود به سایت Planetmountain می نویسد: " این اکسپدیشن به خاطر شرایط سخت آب و هوایی نسبتا سخت بود. این دیواره سردتر از تمام دیواره هایی بود که تا به حال رفته بودم. دمای هوا در سایه و در طول روز حتی وقتی که آفتاب می تابید منفی ۵ درجه بود و شب ها از منفی ۱۵ هم پایینتر می رفت و روزها کوتاه بودند. از لحاظ فنی زیاد سخت نبود و دیواره زیبایی بود. سخت ترین مسیر یک طول طناب با سختی 7b بود. انتهای مسیر هم به طول ۳۰۰ الی ۴۰۰ متر تماما صعود ترکیبی بوده و فکر میکنم بعضی از طول طناب هایی که صعود کردیم M7 تا  M8 بودند."


 نقل از:وبلاگ کلوپ کوهنوردان سولدوز /http://altaysulduz.blogfa.com/post/566


منبع: http://www.planetmountain.com/english/News/shownews1.lasso?l=2&keyid=41277#

نادر پنج‌شنبه 9 آبان 1392 ساعت 00:18
0 نظر

رکورد جدید سرعت برای زنان در یوسمیت

رکورد جدید سرعت برای زنان در یوسمیت



مایان اسمیت گوبات در حال صعود The Nose در یوسمیت


دو بانوی دیواره نورد به نام های مایان اسمیت گوبات (Mayan Smith-Gobat) از نیوزلاند و لیبی ساتر (Libby Sauter) از آمریکا در دیواره The Nose (دماغه) واقع در یوسمیت کالیفرنیا موفق شدند با ثبت زمان ۵ ساعت و ۳۹ دقیقه رکورد جدیدی را به نام زنان به ثبت برسانند.

پاییز زمانی ست که دره یوسمیت واقع در پارک ملی یوسمیت تبدیل به مرکز دیواره های دنیا می شود و فوج عظیمی از دیواره نوردان به این منطقه سرازیر می شوند که دیواره دماغه یا The Nose بیشترین توجهات رو به خود جلب می کند. صعود دماغه شاید معروف ترین صعود دیواره در جهان باشه که برای اولین بار در جهان در سال ۱۹۵۸ و بعد از ۴۷ روز تلاش توسط سه دیواره نورد آمریکایی به نام های وارن هاردینگ (Warren Harding)، واین مری (Wayne Merry) و جورج ویتمور (George Whitmore) صعود شد.

مسیرهایی چون Stoveleg Cracks، King Swing، El Capitan و Great Roof جزء مسیرهای شناخته شده این دیواره تقریبا ۱،۰۰۰ متری هستند که در سال های اخیر تبدیل به محل رقابت های سرعتی در سریعترین زمان ممکن شده اند. محلی برای تست معروف ترین سنگ نوردان دنیا..

در حالی که رکورد صعود The Nose برای مردان ۲ ساعت و ۲۳ دقیقه و ۴۶ ثانیه است، رکورد زنان در این منطقه تا قبل از رکورد کنونی ۷ ساعت و ۲۶ دقیقه بود. رکورد قبلی مردان در سال ۲۰۱۰ نیز با ۲ ساعت و ۳۶ دقیقه و ۴۵ ثانیه در دست دو سنگ نورد آمریکایی به نام های شون لیری (Sean Leary ) و دین پاتر (Dean Potter) بود که دو سال بعد در سال ۲۰۱۲ آلکس هانولد و هنس فلوراین از آمریکا این زمان را ۱۳ دقیقه کاهش دادند.

اسمیت گوبات قبل از ثبت این رکورد با لیبی ساتر اولین رکورد ترکیبی (زنان و مردان) را به همراه شون لیری با زمان ۴ ساعت و ۲۲ دقیقه به ثبت رسانده رسانده بود. لیبی ساتر هم که عضو تیم جستجو و نجات یوسمیت به شمار می آید در سال ۲۰۱۱ به همراه شانتل آستورگا موفق شده بود رکورد ۱۰ ساعت و ۴۰ دقیقه را به ثبت برساند که امسال این زمان را به همراه مایان اسمیت گوبات به نصف کاهش داده است.

THE NOSE SPEED
Women
09/2013 - 5:39 Mayan Smith-Gobat and Libby Sauter
09/2012 - 7:26 Mayan Smith-Gobat and Chantel Astorga
06/2012 - 10:19 Jes Meiris and Quinn Brett
09/2011 - 10:40 Libby Sauter and Chantel Astorga
2004 - 12:15 Heidi Wirtz and Vera Schulte-PelkumThe Nose - Men
Hans Florine  and Alex Honnold 2:23:46 17/06/2012
11/2010 - 2:36:45 Dean Potter and Sean Leary
10/2010 - 2:37:05 Yuji Hirayama and Hans Florine
10/2007 - 2:45:45 Thomas and Alexander Huber
10/2008 - 2:37:05 Hans Florine and Yuji Hirayama
07/2008 - 2:43:33.Hans Florine and Yuji Hirayama
09/2002 - 2:48:55 Hans Florine and Yuji Hirayama2001 - 3:24:20 Dean Potter and Timmy O’Neill

منبع: http://www.planetmountain.com/english/News/shownews1.lasso?l=2&keyid=41259#

نادر پنج‌شنبه 9 آبان 1392 ساعت 00:17
0 نظر

غار جذاب مرمر در شیلی

در استان کوهایکوی شیلی غاری جذاب با نام غار مرمر .جود دارد که زیبایی آن در جهان مثال زدنی است.

نادر چهارشنبه 8 آبان 1392 ساعت 23:42
0 نظر

بلایی که پلاستیک بر سر آبزیان می‌آورد

آیا عناصر موجود در پلاستیک قادرند گونه‌های ماهیان را تغییر دهند؟


 

 

طبق تحقیقاتی که اخیرا صورت گرفته معلوم شد ماده رایجی که در ساخت پلاستیک استفاده می‌شود، قادر است رفتار ماهیان را تغییر دهد، طوری که حتی می‌توان این تغییر را همسنگ تغییر گونه‌ها یا ادغام دو گونه مختلف در نظر گرفت. بیس فنول آ ماده‌ای است که در نوع رفتار و تکامل حیوانات تاثیر دارد، چرا که از نظر ساختاری مشابه هورمون استروژن در بدن عمل می‌کند و از طریق این ویژگی در روند طبیعی موجود زنده تداخل ایجاد می‌کند. این هورمون مصنوعی در جنس مذکر گونه‌های جانوری تاثیر بیشتری دارد و حتی قادر است توانایی تولید مثل آنها را نیز تحت‌الشعاع قرار دهد. طبق یافته‌های جسیکا وارد میزان تاثیرات خیلی فراتر از آنچه در مرحله نخست تصور می‌شود، است. او دوگروه از ماهیان نقره فام دم سیاه و قرمز را به مدت 14 روز در معرض بیس فنول آ قرار داد و سپس رفتار آنها را با ماهیان دور از این شرایط مقایسه کرد. او به طور شگفت‌انگیزی متوجه شد که تشابه زیادی بین ماهیان تحت تاثیر بیس فنول آ با ماهیان گونه‌های دیگر به وجود آمده است. ناگفته نماند که این مطالعات از نظر تغییرات ژنتیکی اعتباری نداشتند و تحقیقاتی در آن مورد صورت نگرفت تا اثبات کنند که تداخل گونه‌ها ایجاد شده یا نه، اما جسیکا ادعا می‌کند که از این تغییرات می‌توان در بررسی حس همسریابی ماهیان ماده استفاده زیادی کرد. نکته مهم این است که بررسی برخی تغییرات رفتاری ماهیان از این طریق بسیار دشوار است. ماهیان نقره فام دم قرمز گونه‌های مهاجمی هستند که اغلب ماهیگیران از آنها به عنوان طعمه استفاده می‌کنند.این ماهیان با ماهیان بومی منطقه ترکیب می‌شوند و به تدریج رفتاری مشابه آنها را می‌توانند نشان دهند؛ چرا که در این بین با موادی مشابه استروژن مثل بیس فنول آ تماس نزدیکی دارند. جسیکا این نوع ترکیب گونه‌ها را یکی از مهم‌ترین و شایع‌ترین علل انقراض برخی گونه‌ها در شرایط محیطی آلوده می‌داند و به نظر او همواره انتخاب طبیعی باعث انتخاب گونه برتر با صفات سازگارتر با محیط می‌شود. غلظتی از بیس فنول آ که ماهیان در این مطالعات با آن مواجه شدند به مراتب بیشتر از میزان نرمالی است که انسان آن را تجربه می‌کند، ولی با وجود این دانشمندان معتقدند آن دوز‌های پایین هم می‌تواند در دراز مدت به انسان آسیب برساند و به علت مشابهتی که با هورمون‌های انسانی دارد، می‌تواند باعث تغییر برخی رفتار‌های انسانی مخصوصا در مردان شود. نتایج این تحقیقات در برخی کشور‌ها باعث تغییراتی در استاندارد استفاده از بیس فنول آ شده است. برای مثال سازمان تغذیه و داروی آمریکا در سال گذشته استفاده از بیس فنول آ را در تهیه ظروف پلاستیکی مخصوص کودکان ممنوع اعلام کرد. ممنوعیتی که انتظار می‌رود بزودی برای همه گروه‌های سنی اعمال شود. ظروف پلاستیکی و حتی آنهایی که تحقیقات فعلی نشانی از خطرناک بودن آنها برای بدن ندارند، قطعا عوارض ناشناخته‌ای را ایجاد می‌کنند که در آینده و با پیشرفت تحقیقات، نشانه‌های آن روشن خواهد شد. زندگی امروزه بشر و صنعت بسته‌بندی مواد غذایی متاسفانه بر پایه استفاده از ظروف پلاستیکی که از مواد گوناگون ساخته می‌شوند، بنا شده است. با این‌که امروزه مشخص شده این ظروف عامل بسیاری از مشکلات هستند، اما تغییر رویه صنعت بسیار هزینه‌بر و مشکل است و به همین دلیل هنوز شاهد استفاده بسیار زیاد و انبوه پلاستیک در کنار غذا و زندگی روزانه‌مان هستیم.

نادر سه‌شنبه 7 آبان 1392 ساعت 21:05
1 نظر

جمهوری آذربایجان در پی ثبت جهانی چوگان

جمهوری آذربایجان؛ هویت فرهنگی مستقل یا ساخت هویت فرهنگی؟

گروه تحقیق و تفسیر خبر- مطرح شدن موضوع ثبت بازی ایرانی چوگان توسط جمهوری آذربایجان در سازمان یونسکو، در حالی به موضوع روز محافل رسانه ای کشور تبدیل شده است که تلاش باکو برای ثبت آن و تعلل دست اندرکاران مرتبط داخل کشور برای چنین اقدامی، سوالات بیشماری را پیش روی ما قرار می دهد.



آثار باستانی و معنوی بعنوان بخشی از جغرافیای فرهنگی و معنوی کشورها همواره نقش مهمی در جهت دهی و هویت بخشی تاریخی یک ملت و کشور داشته است و در این میان حفظ و حتی افزایش این آثار و ارزش های معنوی همواره بعنوان یکی از وظایف دولت ها شناخته می شود. در این قالب، هویت و جغرافیای فرهنگی ایران که زمانی در چارچوب جغرافیای سیاسی ایران بزرگ تعریف می گردید، در طول زمان با تقسیم جغرافیایی ایران بزرگ به کشورهای مختلف مورد آماج این کشورها قرار گرفت و تا به امروز هر یک از این کشورها تلاش داشته اند تا بخشی از هویت یکپارچه ایرانی را به درون هویت خود بکشانند. در این چارچوب جمهوری آذربایجان یکی از این کشورها محسوب می شود که در یک دهه گذشته تلاش داشته تا نشانه ها و عناصر هویت فرهنگی ایرانی را در درون هویت خود بازتعریف و یا بازسازی نماید. در این رابطه، پس از آنکه جمهوری آذربایجان توانست ساز ˈتارˈ و آواز ˈآشیقلارˈ را به نام خود در سازمان علمی فرهنگی ملل متحد (یونسکو) به ثبت رساند و کتیبه های فارسی مقبره شاعر پارسی گو ˈنظامی گنجویˈ را جذف کند، این بار نیز تلاش دارد بازی ˈچوگانˈ ایرانی را به نام کشور جمهوری آذربایجان در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رساند.

جمهوری آذربایجان از مدتی پیش، با تهیه پرونده ای با عنوان ˈچوگان، بازی محلی قره باغˈ بطور رسمی از یونسکو خواسته است تا این بازی سنتی ایرانی را به نام خود، در نشست کمیته میراث معنوی یونسکو که حدود یک ماه دیگر (اوایل آذر- دسامبر) به میزبانی جمهوری آذربایجان برگزار می شود، جهانی کند.

پیشینه چوگان و چوگان بازی

چوگان از بازیهای باستانی ایران بوده است و این بازی از سال 600 قبل از میلاد در ایران شکل گرفته و در زمان هخامنشیان بازی می شده است. این رشته به دلیل رواج در میان پادشاهان و بزرگان به بازی شاهان معروف بوده است. نام چوگان از نام چوبی که در آن استفاده می شود، برگرفته شده است. چوگان امروزه به ورزشی جهانی تبدیل شده است و بیش از 77 کشور مسابقات و برنامه های ویژهٔ چوگان برگزار می کنند. چوگان همچنین از جمله ورزش هایی است که از سال 1900 (میلادی) تا سال 1939 (میلادی) به عنوان یک ورزش در مسابقات جهانی المپیک بازی شده و هم اکنون نیز از سوی کمیته بین المللی المپیک به عنوان یکی از ورزش های جهانی شناخته شده است.

چوگان به هنگام کشورگشایی داریوش اول در هند، در آن سرزمین رواج یافت. همچنین در دوره ساسانیان بخشی از فرهنگ بازی های این دوره بوده است. رودکی نخستین شاعری است که پس از اسلام از چوگان گفتگو می کند و فردوسی نیز فراوان از آن نام می برد. فردوسی قصه چوگان بازی سیاوش و افراسیاب را به نظم درمی آورد و در جای دیگری می گوید: همه کودکان را به میدان فرست برای دیدن گوی و چوگان فرست

سعدی، حافظ، ناصرخسرو و مولانا هم به چوگان اشاره کرده اند.

مغولان پس از حمله به ایران و در زمانی که با فرهنگ و هنر ایران آشنا می شوند، چوگان بازی را نیز یاد گرفته و در سراسر امپراطوری وسیع خود رواج می دهند. می توان گفت که گرایش کشورهای شرق آسیا به چوگان به همین دلیل است. از این دوره به عنوان جدی ترین برهه خروج چوگان از ایران یاد می شود.

چوگان در دوره صفویه به شکوفایی رسید.

اسناد تاریخی نشان داده اند که شاه عباس چوگان باز بوده و حتی پیش از اینکه به اصفهان بیاید در قزوین که پایتخت ایران بوده چوگان بازی می کرده است. همچنین میدان نقش جهان اصفهان برای چوگان بازی بنا نهاده شده بود. اروپاییان در زمان صفویان و در زمان استعمار خود در هند، با این بازی آشنا شدند و افسران انگلیسی نیز به طور حرفه ای چوگان را در باشگاه کلکته آموخته و با خود با انگلیس بردند. بعدها نیز ورزش هایی از قبیل گلف و هاکی پدید آوردند که دسته های استفاده شده در این بازی ها به همان چوب چوگان برمی گردد. در سال 1860میلادی، چوگان در انگلیس متداول می شود، سپس از این کشور بازی به آمریکای جنوبی می رود و بشدت رواج می یابد چنانکه اکنون چوگان در آمریکای جنوبی از همه جای دنیا بیشتر بازی می شود و طرفداران بسیاری نیز دارد. این ورزش در ایران پس از صفویان کم کم رو به فراموشی رفت. البته در زمان پهلوی در ارتباط با اروپاییان، چوگان دوباره مورد توجه قرار گرفت، ولی مانند گذشته رواج نیافت. امروزه سعی می شود توجه بیشتری به این ورزش نشان داده شود. همچنین اقداماتی برای تاسیس زمین هایی سرپوشیده برای زنان انجام شده است. چوگان بازی بی انگیزه ای نبوده و کاملا یک بازی استراتژیک است که آمادگی سوار و اسب را با هم نیاز داشته است. سوار و اسب در بازی چوگان مشق رزم می کرده اند. اسب وقتی مقابل مانعی قرار می گیرد، فرار می کند اما اسب چوگان به سمت مانع رفته و خود را در شرایطی قرار می دهد که سوار، چوگان بزند. اسبی که خود را با شرایط چوگان باز در میدان تطبیق می دهد براحتی در میدان جنگ نیز حضور می یابد.

**چرایی اقدامات

جمهوری آذربایجان کنونی که بخشی از ایران دوران گذشته محسوب می شود و برای سال های متمادی جغرافیای فرهنگی آن در چارچوب جغرافیای فرهنگی ایران بزرگ تعریف می شده است، پس از جدا شدن از ایران و سپس استقلال از اتحاد جماهیر شوروی در سال 1991 بعنوان یک کشور مستقل تلاش کرده تا هویت تاریخی مستقل خود را بازسازی و بازتعریف نماید.

جمهوری آذربایجان که در دوره های مختلف ریاست جمهوری این کشور رویکردهای فرهنگی خود را در بازه های مختلف دنبال کرده، همواره تحت تاثیر تفکرات ملی گرایانه بوده که این تفکرات نیز از شیب پایین به سمت شیب بالا تداوم داشته است. از زمان استقلال این جمهوری، روسای جمهور این کشور رویکردهای مختلفی را در حوزه موضوعات فرهنگی دنبال کرده اند که این روسا به ترتیب محمدامین رسول زاده از حزب مساوات که در سال 1329 تشکیل شد و از 1336 تا 1338 در آذربایجان قفقاز به قدرت رسید و از مبلغان اصلی پان ترکیسم به شمار می آمد. روسای جمهوری پس از استقلال از اتحاد جماهیر شوروی نیز ˈایاز مطلب افˈ بین سال های 1991-1992، ˈابوالفضل ایلچی بیگˈ بین سال های 1992-1993 و ˈحیدر علی افˈ بین سال های 1993-1998 و 1998-2003 بوده اند که این سیاست را برخی به صورت افراطی و برخی به صورت متوازن دنبال کرده اند که در این میان بیشترین میزان همکاری های فرهنگی میان ایران و جمهوری آذربایجان به دوران حیدر علی اف بازمی گردد.

در این قالب به نظر می رسد، مسیری که دولتمردان این کشور طی سال های گذشته برای بازیابی هویت فرهنگی خود برگزیده اند، مسیری بوده که از جغرافیای فرهنگی ایران و ارزش های مشترک فرهنگی این مرز و بوم عبور کرده است. جمهوری آذربایجان طی یک دهه اخیر تلاش کرده تا به بهره گیری از فضای تنوع فرهنگی موجود در حوزه نهادهای بین المللی، مکانیزم های غلط جهت ثبت این نشانه ها و نگاه دولت- ملت حاکم برآن، با جمع آوری و ارایه مستندات حتی نشانه های فرهنگی ذاتی دیگر کشورها را به نام تاریخ خود به ثبت برساند. چوگان را شاید بتوان از جمله این نشانه های فرهنگی و معنوی آشکار ایرانی دانست که سرچشمه و شکوفایی آن به دوران ایران باستان بازمی گردد و جمهوری آذربایجان تلاش دارد با بهره گیری از همین پیشینه باستانی، هویت تاریخی خود را عمیق تر و تاریخی تر بنمایاند. چنین نگاهی گرچه از منظر جمهوری آذربایجان نگاهی راهبردی برای این کشور تلقی می گردد اما برای ایران و کشورهای دیگر که در مرکز ارزش های فرهنگی قرار دارند بعنوان عاملی امنیت زدا تلقی می گردد.

 جمع بندی

سوابق فرهنگی ورزش چوگان در ایران نشان می دهد که این ورزش از دوران باستان تاکنون در منطقه فلات مرکزی ایران انجام می شده و حتی سوابق نوشتاری نظیر شاهنامه فردوسی و تصاویر مینیاتوری تاریخی، ماهیت این بازی در ایران و سابقه فوق العاده تاریخی آن را نشان می دهند. این بازی از دوره ی هخامنشیان تاکنون در ایران مطرح بوده است. براین مبنا این سوال را بایستی برای دولتمردان جمهوری آذربایجان مطرح کرد که ورزشی با این سابقه چرا باید از سوی جمهوری آذربایجان به یونسکو معرفی گردد و چرا دولتمردان این کشور به ایران فرهنگی بعنوان فرصتی تاریخی جهت عمیق تر نشان دادن پیشینه تاریخی خود نگاه می کنند؟ و از دیگر سو سوالی دیگر نیز برای دولتمردان حوزه فرهنگ ایران مطرح می گردد که ورزشی با چنین پیشینه باستانی چرا تاکنون توسط ایران به یونسکو جهت ثبت معرفی نگردیده است و چرا نگاه راهبردی به حوزه فرهنگ به وادی فراموشی سپرده شده است؟

از سهراب انعامی

نقل از : ایرنا

نادر چهارشنبه 1 آبان 1392 ساعت 13:03
1 نظر

کـشف یـک غار عجیب بـا خصوصیات یـک جهان کـامل

در استان چونگ کیونگ چین، گروهی از غارنوردان حرفه ای غار گسترده ای را کشف کرده اند که دارای ویژگی های آب وهوایی است که غارهای دیگر دنیا آنرا ندارند.

این غار که آنرا استروژن وانگ دونگ می نامند با داشتن وسعتی برابر ۵۱۰۰۰ متر مربع، از سیستم آب و هوایی شگفت انگیزی بهره می برد بطوریکه ابر و مه قادر به تشکیل در آن هستند. تماشای صحنه های دیدنی این غار زیبا را از دست ندهید.

کـشف یـک غار عجیب بـا خصوصیات یـک جهان کـامل! کـشف یـک غار عجیب بـا خصوصیات یـک جهان کـامل! کـشف یـک غار عجیب بـا خصوصیات یـک جهان کـامل! کـشف یـک غار عجیب بـا خصوصیات یـک جهان کـامل! کـشف یـک غار عجیب بـا خصوصیات یـک جهان کـامل! کـشف یـک غار عجیب بـا خصوصیات یـک جهان کـامل! کـشف یـک غار عجیب بـا خصوصیات یـک جهان کـامل! کـشف یـک غار عجیب بـا خصوصیات یـک جهان کـامل! کـشف یـک غار عجیب بـا خصوصیات یـک جهان کـامل! کـشف یـک غار عجیب بـا خصوصیات یـک جهان کـامل! کـشف یـک غار عجیب بـا خصوصیات یـک جهان کـامل! کـشف یـک غار عجیب بـا خصوصیات یـک جهان کـامل! کـشف یـک غار عجیب بـا خصوصیات یـک جهان کـامل! کـشف یـک غار عجیب بـا خصوصیات یـک جهان کـامل! کـشف یـک غار عجیب بـا خصوصیات یـک جهان کـامل! کـشف یـک غار عجیب بـا خصوصیات یـک جهان کـامل! کـشف یـک غار عجیب بـا خصوصیات یـک جهان کـامل! کـشف یـک غار عجیب بـا خصوصیات یـک جهان کـامل! کـشف یـک غار عجیب بـا خصوصیات یـک جهان کـامل! کـشف یـک غار عجیب بـا خصوصیات یـک جهان کـامل!

نادر یکشنبه 21 مهر 1392 ساعت 09:59
1 نظر

ورزش و سرما خوردگی

آیا ورزشکاران به هنگام ابتلا به سرماخوردگی و آنفلونزا باید به تمرین خود ادامه دهند؟


بیماری های عفونی 

عفونتهای مجاری تنفسی فوقانی مانند سرما خوردگی ،سرفه ، عفونتهای گلو و گوش میانی از دلایل اصلی مراجعان به پزشکان عمومی در سطح جهان است. از آنجا که افراد بالغ به طور متوسط 2 تا 5 بار در سال دچار سرماخوردگی می شوند، تعجب آور نیست که پیامدهای اقتصادی و اجتماعی این بیماریها از نظر شمار روزهای کاری از دست رفته و هزینه های مشاوره و مراقبت های پزشکی و داروهایی که بدون تجویز پزشک  مصرف می شود، بسیار قابل توجه باشد.  
سرما خوردگی و آنفلوانزا با انتقال ویروس ها از فردی به فرد دیگر ایجاد می شود. در فصل زمستان این بیماری شیوع بیشتری دارد. نشانه های سرماخوردگی شامل عطسه،آبریزش بینی ،سردرد و گلودرد است که چند روز طول می کشد. آب ریزش بینی ناشی از افزایش ترشح مخاط از مجاری ملتهب بینی است، وسردرد به دلیل بسته شدن سینوس ها رخ می دهد که موجب فشار سینوسی و درد در بالا و پایین چشمها می شود.

سرماخوردگی و آنفلوآنزا

سرماخوردگی شدید ممکن است موجب تب شود که با لرز، خستگی و درد همراه است. افزایش دمای بدن تا 2درجه سانتی گراد در نتیجه باز نشانی دستگاه تنظیم گرمایی هیپوتالاموس در حضور سطوح بالای IL-6 ایجاد می شود.هدف اصلی تب کاهش تکثیر باکتری های مهاجم می باشد. مدت آنفلوانزا بلندتر از سرما خوردگی است . آنفلوانزا با احساس ضعف و خستگی همراه است. 

درمان آنفلوآنزاو سرماخوردگی

• داروهای ضد التهاب:آسپرین، پاراستامول ،ایپوبروفن، کدئین

• داروهای ضد احتقان: فنیل افرین، اکسی متازولین و متانول

• آنتی بیوتیک ها: پنی سیلین، اریترومایسین، تتراسایکلین و سایپروفلاکسین

اما ورزشکاران باید بر اساس توصیه های پزشک خود دارو مصرف کنند که بر خلاف قوانین ضد دوپینگ ورزش مورد نظر نباشد. 

آیا ورزشکاران باید به هنگام عفونت تمرین کنند؟ 

زمانی که ورزشکاران از عفونت رنج می برند کاهش اجرای ورزشی قابل پیش بینی می باشد. به هنگام  انفلوآنزای با یک ضد احتقان در روز و یک آنتی هیستامین در شب نیازی به کاهش بار تمرین نیست.

سرماخوردگی

در زمان مسابقه اگر فرد دارای بیماری ویروسی پیشرونده است(با تورم غدد، درد مفاصل، تهوع، استفراغ، خستگی و سرفه سینه ای) باید برای چند روز تمرین را قطع کرد.در دوره عفونت نباید مکمل آهن استفاده کرد.

 در هر صورت استراحت ، یک بخش مهم از رژیم درمانی بیماران عفونی است. در واقع، مشاهدات طب قدیم نشان می‌دهد که فعالیتهای جسمی می‌تواند عفونتهای خاصی را وخیم تر سازند. با وجود اینکه استراحت ، پیشنهاد عاقلانه‌ای برای اکثر عفونت های حاد و شدید است ، اما استراحت طولانی و بیش از اندازه می‌تواند موقعیت نامطلوبی ایجاد کند و نتیجه فیزیولوژیکی و عملی زیان آوری  را برای ورزشکار درپی داشته باشد.

به علاوه افرادی که عادت به ورزش دارند ، به اخطارهایی مبنی بر ورزش نکردن بی‌میل هستند. بنابراین ، باید سعی کنیم توصیه‌های خود را به شکل ویژه‌ای ارائه دهیم، یعنی استراحت را در صورت لزوم و ورزش را در صورت امکان تجویز کنیم .  

آیا ورزش تاثیری بر عدم ابتلا به آنفلونرا دارد؟

فعالیت‌های ورزشی ، تحرک در قسمت‌های مختلف دستگاه ایمنی بدن را افزایش می دهد که این امر حملات ویروسی را محدود می‌کند.

براساس گزارش رویترز، در این مطالعه در زمانی که محققان یک گروه از موش‌ها را به مدت ‌5/3 ماه روی تردمیل به طور مرتب به دویدن در آوردند، این حیوانات نشانه‌های تب شدید کمتری را در هنگام ابتلا به ویروس آنفلوانزا از خود نشان دادند.همچنین مشخص شد، موش‌هایی که تحت برنامه فعالیت‌های ورزشی قرار گرفتند قبل از ابتلا به آنفلوانزا مقاومت‌های محافظتی بیشتری در برابر بیماری از خود نشان دادند.


نتایج حاصل از مطالعه جدید نشان می دهد: تمرین‌های ورزشی مرتب با تقویت دستگاه ایمنی از بدن در برابر آنفلوانزا محافظت می‌کند .به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) - واحد علوم پزشکی ایران، نتایج این مطالعات می‌افزاید: افرادی که به طور متوسط تمرین می‌کنند به سرماخوردگی‌های شدید و عفونت‌های آنفلوانزایی کمتری نسبت به سایرین مبتلا می شوند و این در حالی است که خستگی حاصل از کار روزمره ممکن است آسیب پذیری بدن به این عفونت ها را افزایش دهد.در زمان مسابقه اگر فرد دارای بیماری ویروسی پیشرونده است(با تورم غدد، درد مفاصل، تهوع، استفراغ، خستگی و سرفه سینه ای) باید برای چند روز تمرین را قطع کرد.در دوره عفونت نباید مکمل آهن استفاده کرد• داروهای مورد استفاده برای این بیماری عبارتند از:
نادر یکشنبه 21 مهر 1392 ساعت 06:53
0 نظر

150 پرش بانجی در 24 ساعت

به گزارش  باشگاه خبرنگاران، زیاده روی در هر کاری می تواند برای بدن مضر باشد اما گاهی اوقات برای رکورد زنی نیز از آن استفاده می شود. چندی پیش یک جوان استرالیایی تصمیم گرفت تا رکورد پرش بانجی جامپینگ را بشکند و از این رو دست به کاری بسیار عجیب زد.
"جی فونیکس" توانست رکورد بیشترین پرش بانجی جامپینگ را در طول یک روز به ثبت برساند. این جوان در طول 24 ساعت 150 بار به طریق مختلف پرش انجام داد و نامش را وارد کتاب رکوردهای گینس کرد.


این جوان پس از 21 ساعت پرش به خبرنگارها گفته بود که زانوهایش به طور کلی نابود شده اند و درد تمام پای او را فرار گرفته است. همچنین آدرنالین خون او به قدری بالا رفته بود که چند تیم پزشکی در محل حاضر شدند و از او مراقبت می کردند.
او به قدری در تلاش بود تا رکورد را جا به جا کند که حتی ناهارش را در میانه راه و در حال پرش خورد. البته تمام این مشکلات پس از شکسته شدن رکورد گینس برای او بسیار شیرین شده است. رکورد قبلی این رشته 106 پرش در یک روز بود.

نادر شنبه 20 مهر 1392 ساعت 11:51
0 نظر

نجات یافتگان باورنکردنی در طبیعت

72 روز در کوه


در اخرین روز از ماه اکتبر سال 1972 پروازی از سمت اروگوئه به سمت شیلی در حرکت بود که بر اثر مشکلات به وجود آمده در هواپیما وشرایط سخت جوی سقوط کرد. در این سقوط 12 نفر همان ابتدا جانشان را از دست دادند و باقی که نجات پیدا کرده بودند توانایی ادامه زندگی را نداشتند زیرا آب و غذا به مقدار کافی در آن نقطه وجود نداشت. زندگی در سرمای30 درجه پایین صفر کوه های آندس باعث شد تا بازماندگان نیز به مرور جانشان را از دست بدهند. زندگی برای این افراد به حدی سخت بود که آن ها مجبور به خوردن دوستان خود شدند. پس از 72 روز کاوش بالاخره گروه های امدادی توانستند این گروه را پیدا کنند و به خانه شان بازگردانند.  

 

 گیر افتادن در کوه


در سال 2003 "آرون رالستون" که یک صخره نورد حرفه ای بود برای گذراندن آخر هفته به منطقه "بلوجان" رفت. او در حین صخره نوردی درون دره ای باریک سقوط کرد و دستش میان صخره و یک سنگ بزرگ گیر افتاد. او 5 روز تلاش کرد تا دستش را از میان سنگ آزاد کند اما هیچ نتیجه ای نداشت. آرون که دیگر به مرگش راضی شده بود اسم و تاریخ تولد و مرگش را روی سنگی یادداشت کرد ولی در انتها تصمیم گرفت تا دست خود را قطع کند. او دست خود را از مچ قطع کرد و توانست از منطقه فرار کرد. البته فیلم 127 نیز از روی داستان این حادثه ساخته و پخش شده است

9 روز گم شدن در صحرا


"پروس پری" در سال 1994 در ماراتن شنی مراکش که به مسافت 233 کیلومتر در دل صحرا برگزار می شد شرکت کرد. این دونده در طول مسابقه مسیر اصلی را گم کرد و به طور کلی در صحرا تنها ماند. او پس از 36 ساعت غذا و آبش تمام شد و سپس شروع به خوردن مار یا خفاش هایی کرد که در مسیر خود پیدا می کرد. او 9 روز در صحرا به همین صورت زنده ماند تا اینکه یک گروه بیابانگرد او را پیدا کرده و به اولین پایگاه ارتشی مراکش رساندند. او در خاطراتش آورده است که در میان راه یکبار خودکشی هم کرده است اما به دلیل کم آبی این خودکشی ناموفق بود.

نادر پنج‌شنبه 18 مهر 1392 ساعت 08:24
0 نظر